ممتاز

momtāz

معنی

برگزیده و جدا‌شده؛ دارای برتری و مزیت.

مترادف

۱. برگزیده، زبده، منتخب، نخبه
۲. سرآمد، برجسته
۳. متمایز، چشمگیر، مشخص
۴. عالی، برتر، خوب
۵. اعلا
۶. نفیس، مرغوب
۷. متشخص، مشهور، مهم
۸. شاخص

برابر پارسی

فرینه

جست‌وجوی دقیق

ممتاز

لغت‌نامه دهخدا

ممتاز. [ م ُ ] (اِخ ) میرزا اسماعیل خان . رجوع به ممتازالدوله شود.

ممتاز

ممتاز. [ م ُ ] (اِخ ) مولوی سیدامان علی فرزند سیدبرکت علی ، نبیره ٔ مولوی سراج الدین احمد. از شاعران قرن سیزدهم ، مقیم شهرک فریدپور هند است . در مدرسه ٔ دارالاماره ٔ کلکته تحصیل کرد. از اوست :به گلشن چون طلسم صحبتی با گلرخان بستم شکفتن را دری بر روی حوران جنان بستم <b

ممتاز

لغت‌نامه دهخدا

ممتاز. [ م ُ] (ع ص ) جداشده . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ). || برگزیده و پسندیده . منتخب شده . دارای امتیاز و برتری و بزرگواری . (از ناظم الاطباء). برتر. فاضل . افضل . راجح . ارجح . صاحب مزیت . نجیب . مفضل . دارای مزیت . فایق . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا

ممتاز

دیکشنری عربی به فارسی

عالي , ممتاز , بسيارخوب , شگرف

ممتاز

فرهنگ فارسی عمید

برگزیده و جدا‌شده؛ دارای برتری و مزیت.

جست‌وجوی هم‌آوا

ممتاز خراسانی

لغت‌نامه دهخدا

ممتاز خراسانی . [ م ُ زِ خ ُ ] (اِخ )میر ممتاز... از شاعران قرن یازدهم است . از اوست :چون دهم تسکین ز پیغامت دل افسرده راکی توان افروخت از پرتو چراغ مرده را.(از تذکره ٔنصرآبادی ص 428 و فرهنگ سخنوران ).در تذکره ٔ روز روشن (ص <s

ممتاز سمرقندی

لغت‌نامه دهخدا

ممتاز سمرقندی . [ م ُ زِ س َ م َ ق َ ] (اِخ ) ملا محمد عابد فرزند ملا محمد زاهد. از شاعران قرن یازدهم . هفت قلم را خوش می نوشته . از اوست :یک عمر به ابنای جهان گردیدم کافور زدم سردی ایشان چیدم هر موی که بود بر تنم گشت سفیدچون صبح آخر به ریش خود خندیدم .(از

ممتاز شیرازی

لغت‌نامه دهخدا

ممتاز شیرازی . [ م ُ زِ ] (اِخ ) رجوع به ممتاز خراسانی شود.

ممتاز غزنوی

لغت‌نامه دهخدا

ممتاز غزنوی . [ م ُ زِ غ َ ن َ ] (اِخ ) حکیم عثمان بن محمد. از شاعران قرن پنجم هجری است . سنائی غزنوی بوی اعتقاد و نسبت شاگردی داشته . در آغاز عثمانی تخلص می کرد. مدتی ملازم سلطان ابراهیم بن مسعود بود. بعد از وفات وی در هنگامی که بهرام شاه غزنوی به هند لشکرکشی کرد، ممتاز همرا

ممتاز گرجی

لغت‌نامه دهخدا

ممتاز گرجی . [ م ُ زِ گ ُ ] (اِخ ) فضل علی بیک شاعر. نواده ٔ اصلان بیک از رجال دوره ٔ شاه سلیمان صفوی است . از اوست :تا گرمی رخسار ترا دید نگاهم در چشم ترم چون مژه خشکید نگاهم از دیده برون یکسر مژگان ننهد پای تا گشت ز دیدار تو نومید نگاهم .(از تذکره ٔ نصرآ

جست‌وجوی مشابه

ممتازالدوله

لغت‌نامه دهخدا

ممتازالدوله . [ م ُ زُدْ دَ ل َ ] (اِخ ) میرزا اسماعیل خان ، ملقب به ممتازالدوله . به سال 1295 هَ . ق . در تبریز ولادت یافت . تحصیلاتش را در همان شهر تمام کرد. معاون وزارت خارجه و وزارت مالیه و رئیس مجلس و چند بار وزیر شد. پس از آنکه احتشام ا