مناقضلغتنامه دهخدامناقض . [ م ُ ق ِ ] (ع ص ) شکننده و مخالف . (غیاث ) (آنندراج ). نقیض . بر ضد. مخالف . برعکس . (از ناظم الاطباء). نقض کننده : مناقضه و تناقض در شعر و سایر کلام آن است که معنی دوم مناقض و منافی معنی اول باشد. (المعجم چ دانشگاه ص <span class="hl" dir="ltr
مناقضفرهنگ فارسی معین(مُ قِ) [ ع . ] 1 - (اِفا.) شکننده ، نقض کننده . 2 - مخالف . 3 - (ص .) ضد، نقیض .
مناکیدلغتنامه دهخدامناکید. [ م َ ] (ع ص ، اِ) ج ِ نَکد و نَکَد و نَکِد. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد): قوم مناکید؛ گروه بدفال دشوارخوی . (ناظم الاطباء). رجوع به نکد شود.
منقدلغتنامه دهخدامنقد. [ م ُ ق َدد ] (ع ص ) بریده و شکافته گردیده . (آنندراج ) (ازمنتهی الارب ) (از اقرب الموارد). شکافته شده و به درازا بریده شده . (ناظم الاطباء). رجوع به انقداد شود.
منقدلغتنامه دهخدامنقد. [ م ُ ن َق ْ ق ِ ] (از ع ، ص ) نعت فاعلی از مصدر برساخته ٔ تنقید. رجوع به تنقید شود.
منقذلغتنامه دهخدامنقذ. [ م ُ ق ِ ](ع ص ) رهاننده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). نجات دهنده . رهاکننده . خلاص کننده : المنقذ من الضلال . (از یادداشت مرحوم دهخدا) : خرگوش گفت ... ترا به حیلتی ارشاد کنم که منقذی باشد از این غرقاب که درافتاده ای . (مرزبا
منقضلغتنامه دهخدامنقض . [ م ُ ق َض ض ] (ع ص ) دیوار افتنده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ). دیواری که ترس از افتادن وی باشد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || مرغ فرودآینده از هوا. (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). بازی که از هوا بر شکار فرودآید. (ناظم الاطباء). || ستاره ٔ از
مناقضةلغتنامه دهخدامناقضة. [ م ُ ق َ ض َ ] (ع مص ) قول کسی را نقض کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (دهار). || سخن برخلاف یکدیگر گفتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). ابطال یکی از دو قول با دیگری . (از تعریفات جرجانی ). مخالفت کردن قول دوم کسی به قول اول وی .(از اقرب الموارد). رجوع به مناق
مناقضتلغتنامه دهخدامناقضت . [ م ُ ق َ / ق ِ ض َ ] (از ع ، اِمص ) سخن کسی را نقض کردن . سخن برخلاف یکدیگر گفتن . مناقضة: اگر به مناقضت و معارضت قول او مقاوله ای رفتی از قضیت عقل دور بودی . (مرزبان نامه چ قزوینی ص <span class="hl" dir="ltr
مناقضهلغتنامه دهخدامناقضه . [ م ُ ق َ / ق ِض َ / ض ِ ] (از ع ، اِمص ) مناقضت . مناقضة. رجوع به مناقضت و مناقضة شود. || (اصطلاح اصول ) نزد اصولیان ، عبارت از نقض باشد. (از کشاف اصطلاحات الفنون ). || نزد اهل نظر عبارت از منع مقدم
مناقضهفرهنگ فارسی معین(مُ قَ ضَ یا ض ) [ ع . مناقضه ] (مص ل .) مخالفت کردن ، سخن برخلاف یکدیگر گفتن .
نقیضهفرهنگ فارسی عمید۱. (ادبی) نوشته‌ای که به قصد مقابله یا رد نوشته‌ای دیگر به‌وجود بیاید.۲. [قدیمی] آنچه مخالف و مناقض چیز دیگر باشد.
قیاس خلفلغتنامه دهخداقیاس خلف . [ س ِ خ َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) هرگاه که اثبات مطلوب به ابطال نقیض کنند قیاس را خلف خوانند و آن چنان بود که قیاسی تألیف کنند از نقیض مطلوب و مقدمه ٔ غیرمتنازع که انتاج حکمی ظاهرالفساد کند یا معلوم شود که علت انتاجش نقیض مطلوب بوده است و به آن فسادنقیض مطلوب ظ
منافیلغتنامه دهخدامنافی . [ م ُ ](ع ص ) نیست کننده و باطل کننده . (غیاث ) (آنندراج ). || مخالف . مغایر. بر ضد. (از ناظم الاطباء). ناسازگار. ناسازوار. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : مناقضه و تناقض در شعر و سایر کلام آن است که معنی دوم مناقض و منافی معنی اول باشد. (المعجم
غلط کردنلغتنامه دهخداغلط کردن . [ غ َ ل َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) خطا کردن . به خطا رفتن . اشتباه کردن . نادرست گفتن و کردن : ملک موت به قبض روح آن آمد، گفت : یا ملک الموت غلط کردی . ملک موت گفت : من غلط نکردم خدا میگوید تو غلط کردی . (قصص الانبیاء ص <span class="hl" dir="ltr"
مناقضةلغتنامه دهخدامناقضة. [ م ُ ق َ ض َ ] (ع مص ) قول کسی را نقض کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (دهار). || سخن برخلاف یکدیگر گفتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). ابطال یکی از دو قول با دیگری . (از تعریفات جرجانی ). مخالفت کردن قول دوم کسی به قول اول وی .(از اقرب الموارد). رجوع به مناق
مناقضتلغتنامه دهخدامناقضت . [ م ُ ق َ / ق ِ ض َ ] (از ع ، اِمص ) سخن کسی را نقض کردن . سخن برخلاف یکدیگر گفتن . مناقضة: اگر به مناقضت و معارضت قول او مقاوله ای رفتی از قضیت عقل دور بودی . (مرزبان نامه چ قزوینی ص <span class="hl" dir="ltr
مناقضهلغتنامه دهخدامناقضه . [ م ُ ق َ / ق ِض َ / ض ِ ] (از ع ، اِمص ) مناقضت . مناقضة. رجوع به مناقضت و مناقضة شود. || (اصطلاح اصول ) نزد اصولیان ، عبارت از نقض باشد. (از کشاف اصطلاحات الفنون ). || نزد اهل نظر عبارت از منع مقدم
مناقضهفرهنگ فارسی معین(مُ قَ ضَ یا ض ) [ ع . مناقضه ] (مص ل .) مخالفت کردن ، سخن برخلاف یکدیگر گفتن .
