منگوله

mangule

معنی

آویز نخی یا ابریشمی که به ‌شکل رشته و گلوله درست می‌کنند و به‌ کلاه یا جامه یا چیز دیگر آویزان می‌کنند.

جست‌وجوی دقیق

منگوله

لغت‌نامه دهخدا

منگوله . [ م َ ل َ / ل ِ ] (اِ) گل گونه ای که از کرک ابریشم و بیشتر گرد سازند و برسر ریشه های جامه دان و جز آن آویزند زینت را. منگله .چون کاکلی از ابریشم و جز آن که بر کلاه یا پایین جامه و اطراف پرده دوزند. ذؤابة. کلاله . ذبذبة. عثکولة. شراب

منگوله

فرهنگ فارسی عمید

آویز نخی یا ابریشمی که به ‌شکل رشته و گلوله درست می‌کنند و به‌ کلاه یا جامه یا چیز دیگر آویزان می‌کنند.

منگوله

دیکشنری فارسی به عربی

خصلة

منگوله

دیکشنری فارسی به انگلیسی

knot, pompom, tag, tassel

منگوله

فرهنگ فارسی معین

(مَ لِ) (اِ.) آویز، آویزی که به شکل رشته و گلوله درست می کنند و به کلاه یا جامه یا هر چیز دیگر آویزان می کنند.

جست‌وجوی هم‌آوا

منولة

لغت‌نامه دهخدا

منولة. [ م َ ل َ ] (اِخ ) مادر حیی است . (منتهی الارب ). مادر گروهی از تازیان . (ناظم الاطباء). مادر حیی است از عرب . (از اقرب الموارد).

منگوله دار کردن

دیکشنری فارسی به عربی

عقدة

منگوله مانند (چیز)

دیکشنری فارسی به انگلیسی

tassel

منگوله‌دار 1

comose

واژه‌های مصوب فرهنگستان

ویژگی کرک‌پوشی با کرک‌های رأسی دسته‌ای

کلاه پشمی منگوله دار

دیکشنری فارسی به انگلیسی

stocking cap

جست‌وجوی مشابه

منگوله‌دار 1

comose

واژه‌های مصوب فرهنگستان

ویژگی کرک‌پوشی با کرک‌های رأسی دسته‌ای

منگوله‏دار 2

floccus

واژه‌های مصوب فرهنگستان

گونه‏ای ابر که در آن هر واحد ابر دارای دستۀ کوچک مومانندی با نمای کومه‏ای است که قسمت تحتانی آن کم‏وبیش پاره‏پاره و اغلب همراه با ابر فرعی میلابی است؛ این اصطلاح غالباً همراه با ابرهای پرسا و پرساکومه‏ای و فرازکومه‏ای می‏آید