مهتابی

mahtābi

معنی

۱. روشن (از نور ماه).
۲. (اسم، صفت) نوعی لامپ استوانه‌ای؛ لامپ فلورسنت.
۳. (اسم) ایوان جلو عمارت.

جست‌وجوی دقیق

مهتابی

لغت‌نامه دهخدا

مهتابی . [ م َ ] (ص نسبی ، اِ مرکب ) منسوب به تابش و پرتو ماه . (ناظم الاطباء). به رنگ مهتاب . بی رنگ . کم رنگ . || چیزی به مهتاب رسیده چنانکه کتان مهتابی یعنی کتان مهتاب رسیده ، ای کتان شق گردیده . || رنگ شکسته . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). زرد کمرنگ شبیه به مهتاب . || عمارتی

مهتابی

فرهنگ فارسی عمید

۱. روشن (از نور ماه).۲. (اسم، صفت) نوعی لامپ استوانه‌ای؛ لامپ فلورسنت.۳. (اسم) ایوان جلو عمارت.

مهتابی

دیکشنری فارسی به عربی

شمعة , فلوريسنت

مهتابی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

balcony, porch, terrace, veranda, verandah

مهتابی

فرهنگ فارسی معین

(مَ) (اِمر.) 1 - ایوان جلوی عمارت . 2 - نوعی لامپ که نورش به رنگ مهتاب است .

جست‌وجوی هم‌آوا

رنگ مهتابی

لغت‌نامه دهخدا

رنگ مهتابی . [ رَ گ ِ م َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) رنگ سفیدمایل به زردی مثل مهتاب . (از آنندراج ) : خم باده گر می خورد آن نگاربود رنگ مهتابیش برقرار.طغرا (از آنندراج ).

کاسه ٔ مهتابی

لغت‌نامه دهخدا

کاسه ٔ مهتابی . [ س َ / س ِ ی ِ م َ ] (اِ مرکب ) لنتر. آئینه ای بوده که از بالای برج میدان جنگ را روشن میکرده . (مجمل التواریخ گلستانه ص 215) : کاسه های مهتابی در جمیع بروج روشن نموده