موجهلغتنامه دهخداموجه . [ ج َ ] (اِ) در اصطلاح پزشکی ، پژند. قثابری . برغست . آطریلال . قازایاغی . غازیاغی . (یادداشت مؤلف ).
موجهلغتنامه دهخداموجه . [ م َ / م ُ ج َ / ج ِ ] (از ع ، اِ) موجة. یک موج . یکی موج . کوهه ٔ آب . خیزابه . خیزاب . آب خیز. آب خیزه . اشترک . شترک . (از یادداشت مؤلف ) : در بحر عشق موجه ٔ غبغب نخورد
موجهلغتنامه دهخداموجه . [ م ُ وَج ْ ج َه ْ ] (ع ص ) صاحب جاه و وقار. (منتهی الارب ،ماده ٔ وج هَ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || چادر و گلیم دورخه . (منتهی الارب ) (آنندراج ). چادر وگلیم دورویه . (ناظم الاطباء). || دوروی : گل موجه ؛ گل دوروی . (از یادداشت مؤلف ) (از مهذب الاسماء). گل رعنا. گل
موجهلغتنامه دهخداموجه . [ م ُ وَج ْ ج ِه ْ] (ع ص ) نعت فاعلی از توجیه . آن که چیزی را بر یک روش و وتیره قرار می دهد. || آنکه بزرگ و باقدر می گرداند. (ناظم الاطباء). رجوع به موجِه ْ شود.
موزهلغتنامه دهخداموزه . [ زَ / زِ ] (اِ) به ترکی چکمه گویند. (از برهان ). چکمه و معرب آن موزج است . (از المعرب جوالیقی ص 311). خف . موزج . (دهار) (منتهی الارب ). مندل . مندلی .نخاف . قسوب . (منتهی الارب ). یک نوع پاافزار که ت
میویزهلغتنامه دهخدامیویزه . [ می زَ / زِ ] (اِ) میویژه . گیاهی که به تازی علیق نامند. (ناظم الاطباء). لبلاب . حلبلاب . (یادداشت مؤلف ). و رجوع به مترادفات کلمه شود.
موجحلغتنامه دهخداموجح . [ ج َ ] (ع ص ، اِ) پوست تابان درخشان رنگ . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || جامه ٔ سخت بافت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). جامه ٔ نیک بافته . (مهذب الاسماء) (از اقرب الموارد). || پناه جای . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندر
موجعلغتنامه دهخداموجع. [ ج َ ] (ع ص ) نعت مفعولی است از ایجاع . (از منتهی الارب ، ماده ٔ وج ع ). به درد آمده . (یادداشت مؤلف ). و رجوع به ایجاع و وجع شود.
موجعلغتنامه دهخداموجع. [ ج ِ ] (ع ص ) بدردآورنده . (منتهی الارب ) (آنندراج ). بدردآورنده و دردناک . (غیاث ) (ناظم الاطباء). مؤلم . دردآور. که بدرد آرد. (یادداشت مؤلف ). و رجوع به وجع شود.
موجههلغتنامه دهخداموجهه . [ م ُ وَج ْ ج َ هََ / هَِ ] (از ع ، ص ) (اصطلاح منطق ) موجهة .- قضیه ٔ موجهه ؛ قضیه ای است که در آن نسبت محمول به موضوع به کیفیتی مانند ضرورت ، دوام ، امکان ، امتناع و قیدهای دیگر مقید شده باشد.
گل موجهلغتنامه دهخداگل موجه . [ گ ُ ل ِ م ُ وَج ْ ج َه ْ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گل دوروی : به جام زرین همچون گل موجه درونش احمر باشد برونش اصفر.مسعودسعد (دیوان چ رشیدیاسمی ص 236).
موجههلغتنامه دهخداموجهه . [ م ُ وَج ْ ج َ هََ / هَِ ] (از ع ، ص ) (اصطلاح منطق ) موجهة .- قضیه ٔ موجهه ؛ قضیه ای است که در آن نسبت محمول به موضوع به کیفیتی مانند ضرورت ، دوام ، امکان ، امتناع و قیدهای دیگر مقید شده باشد.
چهارموجهلغتنامه دهخداچهارموجه . [ چ َ / چ ِ م َ / مُو ج َ / ج ِ ] (اِ مرکب ) گرداب . (غیاث اللغات ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). رجوع به چارموجه شود.- چهارموجه شدن دریا
چارموجهلغتنامه دهخداچارموجه . [ م َ ج َ / ج ِ] (اِ مرکب ) چهارموجه . چهارموج . چارموج . غرقاب . طوفان . بمعنی گرداب . (غیاث ). طوفان دریایی : آید به چارموجه ٔ دریای حسن تولرزد به خود چو کشتی بی لنگر آینه . صا
ناموجهلغتنامه دهخداناموجه . [ م ُ وَج ْ ج َه ْ ] (ص مرکب ) ناپسند. غیرمقبول . غیرصحیح . (ناظم الاطباء) : ابوالحسن عباد این معنی و حرکت بغایت ناموجه و غیرمحمود یافت . (تاریخ قم ص 143).- عذر ناموجه ؛ نامقبول .