موضعلغتنامه دهخداموضع. [ م ُ وَض ْ ض َ ] (ع ص ) شکسته و بریده و سست اندام نااستوارخلقت همچو مخنث . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (اقرب الموارد).
موضعلغتنامه دهخداموضع. [ م َ ض ِ ] (ع اِ) جای گذاشتن و نهادن . (ناظم الاطباء). جای نهادن چیزی . (غیاث ) (آنندراج ). جای نهادن . نهادن گاه . ج ، مواضع. (یادداشت مؤلف ). || جای . (منتهی الارب ). به معنی مطلق جاست . (از غیاث ) (آنندراج ). نزد حکما مرادف است با لفظ مکان . (از کشاف اصطلاحات الفنو
موضعلغتنامه دهخداموضع. [ م َ ض ِ / ض َ ] (ع مص ) نهادن چیزی را بر جای . (منتهی الارب ). وضع. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). بنهادن . (تاج المصادر بیهقی ). نهادن . گذاشتن . گذاردن . (یادداشت مؤلف ). و رجوع به وضع شود. || از مرتبه ٔ کسی فروافکندن آن را. || کم
موضعلغتنامه دهخداموضع. [ ض ِ] (ع ص ) شتری که در کنار آب گیاه ترش می چرد: بعیر موضع. (از ناظم الاطباء). موضعة. رجوع به موضعة شود.
موضعلغتنامه دهخداموضع. [ ض َ ] (ع ص ) زیان کرده شده : فلان موضع فی تجارته ؛ فلان در تجارت خود زیان کرده شده است . (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ).
پیمودهلغتنامه دهخداپیموده . [ پ َ / پ ِ دَ / دِ ] (ن مف ) با پیمانه سنجیده . مکیّل . (منتهی الارب ). مکیول . (منتهی الارب ): اکتیال ؛ پیموده فاستدن . (تاج المصادر بیهقی ). || طی کرده . سپرده : ز خاور
مودعلغتنامه دهخدامودع . [ دَ ] (ع ص ) اسب آساینده و آسایش جوی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || پدرود کرده شده . (آنندراج ) (غیاث ). مودعه .
مودعلغتنامه دهخدامودع . [ دِ ] (ع ص ) پدرودکننده . (آنندراج ). پدرودکننده یعنی رخصت کننده . (غیاث ).
مودعلغتنامه دهخدامودع . [ م ُ وَدْ دَ ] (ع ص ) تودیعشده . امانت گذاشته شده . سپرده شده : آنچه او بیان می کند مفصل تر و کامل تر از آن است که در خزانه ٔ حفظ ما مودع است . (تاریخ بیهق ص 11). || موضوع . موضوعه . مودعه . (یادداشت مؤلف ).<b
موضعةلغتنامه دهخداموضعة. [ ض ِ ع َ ] (ع ص ) ماده شتری که در کنار آب گیاه ترش می چرد و پیوسته بر آن است :ابل موضعة. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). موضع.
موضعةلغتنامه دهخداموضعة. [ م َ ض ِ ع َ ] (ع اِمص ) مهر و دوستی و محبت ، گویند: فی قلبه موضعة و موقعة. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از ناظم الاطباء).
موضعیلغتنامه دهخداموضعی . [ م َ ض ِ ] (ص نسبی ) منسوب به موضع. محلی . آنچه در یک محل خاص قرار دارد یا واقع گردد و رخ دهد: درد موضعی ، ادویه ٔ موضعی . (از یادداشت مؤلف ).
موضعةلغتنامه دهخداموضعة. [ ض ِ ع َ ] (ع ص ) ماده شتری که در کنار آب گیاه ترش می چرد و پیوسته بر آن است :ابل موضعة. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). موضع.
موضعةلغتنامه دهخداموضعة. [ م َ ض ِ ع َ ] (ع اِمص ) مهر و دوستی و محبت ، گویند: فی قلبه موضعة و موقعة. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از ناظم الاطباء).
موضعیلغتنامه دهخداموضعی . [ م َ ض ِ ] (ص نسبی ) منسوب به موضع. محلی . آنچه در یک محل خاص قرار دارد یا واقع گردد و رخ دهد: درد موضعی ، ادویه ٔ موضعی . (از یادداشت مؤلف ).
حرف موضعلغتنامه دهخداحرف موضع. [ ح َ ف ِ م َ / مُو ض ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) شمس قیس گوید:سین و تاء و الف و نون است که در اواخر اسماء معنی تخصیص موضع دهد بدان چیز، چنانکه ترکستان و کوهستان و بیمارستان . (المعجم فی معاییر اشعارالعجم ص <span class="hl" dir="lt
ناموضعلغتنامه دهخداناموضع. [ م َ ض ِ ] (ق مرکب ) نه به موضع خویش . نه بجای خود. نابجایگاه . بی جا : نرد خدمت چون به ناموضع بباخت شیرسنگین را شقی شیری شناخت .مولوی .
ایمه موضعلغتنامه دهخداایمه موضع.[ اَ م َ م َ ض ِ ] (اِ مرکب ) هر جائی که برای خیرات ومبرات وقف کرده باشند. (ناظم الاطباء) (اشتینگاس ).