موقع

movaqqa'

معنی

ویژگی نوشته‌ای که مُهر یا امضا شده؛ مهر و امضاشده.

مترادف

۱. مدت، موعد، وقت، هنگام
۲. فرصت، موقعیت
۳. محل وقوع

برابر پارسی

بزنگاه، هنگام

جست‌وجوی دقیق

موقع

لغت‌نامه دهخدا

موقع. [ م َ ق َ ] (ع اِ) مَوقِع. (آنندراج ). جای افتادن و جای واقع شدن . (آنندراج ). رجوع به مَوقِع شود.

موقع

موقع. [ م َ ق ِ ] (ع اِ) جای افتادن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (غیاث ). جایگاه افتادن . (یادداشت مؤلف ). || جای افتادن باران . ج ، مواقع. || جای فرونشستن ستاره . ج ، مواقع. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || جای واقع شدن چیزی . (ناظم الاطباء). جای واقع شدن . (غیاث ) (آنن

موقع

لغت‌نامه دهخدا

موقع. [ م ُ وَق ْ ق َ ] (ع ص ) بلارسیده و سختی کشیده . || سفردیده از مردم و شتر و خر. || پشت ریش شده از خر و از شتر. (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء). بعیر موقع؛ شتر پشت ریش از بسیاری اسفار. (یادداشت مؤلف ). || راه نرم و کوفته . || کارد و تیغ تیزکرده . (منتهی الار

موقع

لغت‌نامه دهخدا

موقع. [ م ُ وَق ْ ق ِ ] (ع ص ) نرم سپرنده ٔ زیر پای . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || آنکه با چکش و مطرقه می زند بر چیزی . || آنکه تیزمی کند کارد و تیغ را. || نشان کننده بر نامه . کسی که توقیع می نویسد بر نامه . (ناظم الاطباء).

موقع

دیکشنری عربی به فارسی

محل , منطقه , مکان , موقعيت , موضع , مرتبه , مقام , جايگاه , مقر

جست‌وجوی هم‌آوا

موقح

لغت‌نامه دهخدا

موقح . [ م ُ وَق ْ ق َ ] (ع ص ) مرد سختی دیده ٔ آزموده کار. (از منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء).

موقةً

لغت‌نامه دهخدا

موقةً. [ م ُ وَق ْ ق َ تَن ْ ] (از ع ، ق ) عجالتاً. فعلاً. به طور موقت . مقابل دائماً. (از یادداشت مؤلف ). و رجوع به موقت و موقتاً شود.

موقعی

دیکشنری فارسی به عربی

وقت

بی موقع

لغت‌نامه دهخدا

بی موقع. [ م َ/ مُو ق ِ ] (ص مرکب ) (از: بی + موقع عربی ) بیجا و بی هنگام و بی وقت . (ناظم الاطباء). رجوع به موقع شود.

بديل موقة

دیکشنری عربی به فارسی

چاره , وسيله , چاره موقتي , ادم رذل

جست‌وجوی مشابه

موقعشناسی

لغت‌نامه دهخدا

موقعشناسی . [ م َ / مُو ق ِ ش ِ ] (حامص مرکب ) صفت و حالت موقعشناس . (یادداشت مؤلف ). || شناخت زمان و مکان مناسب برای امور و مسائل . عمل شناسائی کردن مکان و زمان مناسب برای اجرای امری .

موقعة

لغت‌نامه دهخدا

موقعة. [ م َ ق َ / ق ِ ع َ ] (ع اِ) فرودآمدن جای مرغ . (منتهی الارب ) (آنندراج ). جای فرودآمدن مرغ . (ناظم الاطباء).

موقعة

لغت‌نامه دهخدا

موقعة. [ م ُ وَق ْ ق َ ع َ ] (ع ص ) پیکانهای به سنگ و فسان تیزکرده : نصال موقعة. (از ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ).

موقعشناس

لغت‌نامه دهخدا

موقعشناس . [ م َ / مُو ق ِ ش ِ ] (نف مرکب ) موقعشناسنده . شناسنده ٔ موقع. آنکه زمان و مکان مناسب امر یا موضوعی را بشناسد. وقت شناس . لحظه شناس . (از یادداشت مؤلف ).