مولهلغتنامه دهخداموله . [ ل َه ْ ] (ع ص ) به سوی دشت رهاکرده : ماء موله ؛ آب روان کرده به سوی دشت . (از منتهی الارب ، ماده ٔ ول هَ). آب رهاکرده و روان شده به سوی دشت . مُوَلَّه ْ. (از اقرب الموارد). || (اِ) عنکبوت . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
مولهلغتنامه دهخداموله . [ م ُ وَل ْ ل َه ْ ] (ع ص ) شیفته و عاشق و دیوانه .(غیاث ) (آنندراج ). واله . شیدا و مجنون : بدخو شود از عشرت او سخت نکوخوعاقل شود از صحبت او سخت موله . منوچهری .هرجا که مولهی چوفرهادشیرین صفتی بر او گما
میولهلغتنامه دهخدامیوله . [ م َی ْ وَ ل َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان کلیائی بخش اسدآباد شهرستان همدان ، واقع در 35هزارگزی شمال باختری اسدآباد با 495 تن سکنه . آب آن از قنات و راه آن ماشین رو است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج <
میولةلغتنامه دهخدامیولة. [ م ُ ل َ ] (ع مص ) برگردیدن . || خمیدن . (آنندراج ). رجوع به میل و ممال و ممیل و تمیال و میلان و میلولة شود.
مولعلغتنامه دهخدامولع. [ ل َ ] (ع ص ) نعت است از ایلاع به معنی آزمند کردن و برانگیختن . (منتهی الارب ). صیغه ٔ اسم مفعول به معنی حریص گردانیده شده . (غیاث ) (آنندراج ). حریص . (دهار). حریص و آزمند. (ناظم الاطباء). آزمند. وَلِع. ولوع . آزور. سخت حریص . باولع. (یادداشت مؤلف )
مولعلغتنامه دهخدامولع. [ م ُ وَل ْ ل َ ] (ع ص ) ملمع و پیسه . (ناظم الاطباء). پیسه . (منتهی الارب ) (یادداشت مؤلف ).
مولةلغتنامه دهخدامولة. [ ل َ ] (ع اِ) واحد مول . یک عنکبوت . (ناظم الاطباء). تننده . ج ، مول . (منتهی الارب ، ماده ٔ م ول ).
مولههلغتنامه دهخدامولهه . [ ل َ هََ ] (ع ص ) مُوَلَّه ْ. حیرت زده . واله . بی خود. (یادداشت لغت نامه ) : چشم بسته عقل جسته مولهه مست ترک مدعی در قهقهه . مولوی .و رجوع به موله شود.
بید مولهلغتنامه دهخدابید موله . [ دِ م ُ وَل ْ ل َه ْ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) یعنی بید طبری و در شرفنامه یکی از اقسام هفده گانه ٔ بید است . (از رشیدی ). بید مجنون . بید ناز. قسمی بید که شاخها بسوی زمین آویخته دارد. (از یادداشت مؤلف ). بید مشک . (انجمن آرا). بید نگون . بید مجنون . بید معلق . (ی
بان مولهلغتنامه دهخدابان موله . [ ل ِ ] (اِخ ) دهی است از بخش زرین آباد شهرستان ایلام که در 23 هزارگزی جنوب خاوری پهله برکنار راه مالرو دهلران واقع است . ناحیه ای است کوهستانی و گرمسیر و دارای 170 تن سکنه . آب آنجا از رودخانه تأ
بید نگونلغتنامه دهخدابید نگون . [ دِ ن ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بید معلق . بید موله . بید مجنون . بید طبری . رجوع به بید مجنون و بید معلق و بید موله شود.
مولةلغتنامه دهخدامولة. [ م َ ل َ ] (ع اِ) تارتنه . عنکبوت . کارتنه . تننده . ج ، مول . (منتهی الارب ). رجوع به مدخل قبل شود.
بید نازلغتنامه دهخدابید ناز. [ دِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) بید موله .بید مجنون . بید معلق . (یادداشت مؤلف ) : زلفت که چو بید ناز آویخته است خاک محن اندر سر من بیخته است . (از کتاب شرف الدین رامی ).رجوع به بید مولّه و بید مجنون و بی
مولههلغتنامه دهخدامولهه . [ ل َ هََ ] (ع ص ) مُوَلَّه ْ. حیرت زده . واله . بی خود. (یادداشت لغت نامه ) : چشم بسته عقل جسته مولهه مست ترک مدعی در قهقهه . مولوی .و رجوع به موله شود.
حمولهلغتنامه دهخداحموله . [ ح َ ل َ ] (اِخ ) تیره ای از طایفه ٔ سهونی ایل چهارلنگ بختیاری . (جغرافیای سیاسی کیهان ).
محمولهلغتنامه دهخدامحموله . [ م َ ل َ ] (ع ص ، اِ) محمولة. آنچه از جائی به جائی برده شود از جنس باز یا بسته ها و غیره . || کالای تجاری . || نوعی از گندم تیره رنگ بسیار دانه مانند پنبه دانه که خوشه ٔ سطبر و دانه ٔ بسیار دارد. (یادداشت مرحوم دهخدا) (آنندراج ).
ازمولهلغتنامه دهخداازموله . [ اِ م َ ل َ / اُ ل َ ] (ع ص ) آهو و گوزن بانگ کننده . (منتهی الارب ). ازمول .
بید مولهلغتنامه دهخدابید موله . [ دِ م ُ وَل ْ ل َه ْ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) یعنی بید طبری و در شرفنامه یکی از اقسام هفده گانه ٔ بید است . (از رشیدی ). بید مجنون . بید ناز. قسمی بید که شاخها بسوی زمین آویخته دارد. (از یادداشت مؤلف ). بید مشک . (انجمن آرا). بید نگون . بید مجنون . بید معلق . (ی
