لغتنامه دهخدا
مظفار. [ م ِ ] (ع ص ) مرد فائزالمرام . (آنندراج ). مرد مقضی المرام که به هر کاری دست زند برخوردار گردد. (ناظم الاطباء). مُظَفَّر که در هر امری پیروز گردد و در جنگ دولت به او روی نماید. (از اقرب الموارد) (از محیطالمحیط). || (اِ) موچنه . (آنندراج ). موچینه . منقاش . (ناظم الاطب