مژهلغتنامه دهخدامژه . [ م ُ / م ِ ژَ / ژِ / ژ ژَ ] (اِ) موی پلک چشم . مژگان . (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از برهان ). هُدُب . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). هُذب . (اقرب الموارد). شعر اشفار.
نه پشت دیوار ماnot in my backyard, NIMBYواژههای مصوب فرهنگستانباوری عمومی که بر پایۀ آن مردم خواهان دفع پسماندهای تولیدشده هستند مشروط بر آنکه محل دفع در نزدیکی ملک آنها نباشد
مژه دارانلغتنامه دهخدامژه داران . [ م ُ / م ِ ژَ / ژِ ] (اِ مرکب ) دارندگان مژه . که دارای مژه هستند. || مژکداران . رجوع به مژکداران شود.
مژه ورلغتنامه دهخدامژه ور. [ م ُ / م ِ ژَ / ژِ وَ ](ص مرکب ) صاحب مژه . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
آب مژهلغتنامه دهخداآب مژه . [ ب ِ م ُژَ / ژِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) اشک : من شسته به نظاره و انگشت همی گزوآب مژه بگشاده و غلطان شده چون گوز.سوزنی .
مژه دارلغتنامه دهخدامژه دار. [ م ُ / م ِ ژَ / ژِ ] (نف مرکب ) دارای مژه . دارنده ٔ مژه . || مژکدار. رجوع به مژکدار شود.
مژه دارانلغتنامه دهخدامژه داران . [ م ُ / م ِ ژَ / ژِ ] (اِ مرکب ) دارندگان مژه . که دارای مژه هستند. || مژکداران . رجوع به مژکداران شود.
مژه ورلغتنامه دهخدامژه ور. [ م ُ / م ِ ژَ / ژِ وَ ](ص مرکب ) صاحب مژه . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
مژه دارلغتنامه دهخدامژه دار. [ م ُ / م ِ ژَ / ژِ ] (نف مرکب ) دارای مژه . دارنده ٔ مژه . || مژکدار. رجوع به مژکدار شود.
مژه دارانفرهنگ فارسی عمیدردهای از تکیاختگان که حرکت آنها بهوسیلۀ اندامهایی به شکل مژه صورت میگیرد.
درازمژهلغتنامه دهخدادرازمژه . [ دِ م ُ ژَ / ژِ ] (ص مرکب ) دراز مژگان . آنکه مژگانی طویل دارد. أوطف . أهدب . سبلاء. هدباء: عین سَبلاء؛ چشم درازمژگان . (از منتهی الارب ).
کافرمژهلغتنامه دهخداکافرمژه . [ ف ِ / ف َ م ُ ژَ / ژِ] (ص مرکب ) مجازاً سیاه چشم . سیاه مژگان : چه ستم کرد علی نرگس کافرمژه ای که بجز ناله ٔ بت در دل ناقوس نبود.میانی ناصرعلی
آب مژهلغتنامه دهخداآب مژه . [ ب ِ م ُژَ / ژِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) اشک : من شسته به نظاره و انگشت همی گزوآب مژه بگشاده و غلطان شده چون گوز.سوزنی .
تمژهلغتنامه دهخداتمژه . [ ت َ ژَ / ژِ ](اِ) سطح هموار وسیع و بام هموار. (ناظم الاطباء). بالای سقف خانه . (لسان العجم شعوری ج 1 ورق 295 الف ).