میعاد

mi'ād

معنی

۱. جای وعده کردن.
۲. زمان وعده کردن؛ وعده‌گاه؛ میعادگاه.

مترادف

۱. نوید، وعده
۲. راندهوو، میعادگاه، وعدهگاه
۳. میقات، میقاتگاه، میقاتگه
۴. زمان وعده

جست‌وجوی دقیق

میعاد

لغت‌نامه دهخدا

میعاد. (ع اِ) جای وعده و وعده گاه و وعده جای و فراهم آمدنگاه و جای اجتماع . (ناظم الاطباء). جای وعده کردن . (غیاث ). موضع عهد. وعده جای . وعده گاه . خرامگاه . قرارگاه . ج ، مواعید. (یادداشت مؤلف ). وعده جای . (مهذب الاسماء) (منتهی الارب ) (آنندراج ) :

میعاد

لغت‌نامه دهخدا

میعاد. (ع مص ) (از «وع د») وعدة. با همدیگر وعده دادن . (ناظم الاطباء). با یکدیگر وعده کردن . (غیاث ). وعده کردن با همدیگر. (یادداشت مؤلف ). وعدة. (مهذب الاسماء) (یادداشت مؤلف ) (ترجمان القرآن جرجانی ص 97). قرار. (یادداشت مؤلف ). وعده دادن

میعاد

فرهنگ فارسی عمید

۱. جای وعده کردن.۲. زمان وعده کردن؛ وعده‌گاه؛ میعادگاه.

میعاد

دیکشنری فارسی به عربی

ملتقي

میعاد

دیکشنری فارسی به انگلیسی

assignation, rendezvous, tryst

جست‌وجوی هم‌آوا

مات

matte, flat 3

واژه‌های مصوب فرهنگستان

ویژگی سطحی که برّاقیت آن در زاویۀ 60 درجه در گسترۀ صفر تا ده و در زاویۀ 85 درجه در گسترۀ صفر تا پانزده قرار دارد

لعاب مات 2

matt glaze

واژه‌های مصوب فرهنگستان

لعابی سرامیکی که تاحدی واشیشه‌ای شده است

ورنی مات

flat varnish, matte varnish

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نوعی ورنی که با درصد معینی مات‌کننده ترکیب می‌شود تا در هنگام خشک ‌شدن جلوه‌ای مات بیابد

محائض

لغت‌نامه دهخدا

محائض . [ م َ ءِ ] (ع اِ) ج ِ محیضة، لته ٔ حیض . (منتهی الارب ).

محاد

لغت‌نامه دهخدا

محاد. [ م ُ حادد ] (ع ص ) مزاحم . || مانع. || مخالف . || پیوسته و متصل . || پهلوی هم و هم حد. (ناظم الاطباء). رجوع به محادة شود.

جست‌وجوی مشابه

میعادگاه

لغت‌نامه دهخدا

میعادگاه . (اِ مرکب ) جایی که دو گروه با هم عهد اتفاق می بندند و قرار مدار کارهای خود را می دهند. (ناظم الاطباء). وعده گاه . وعده جای . قرارگاه . جای قرار گذاشتن و وعده دادن : روان کرد مرکب به میعادگاه پذیره که دشمن کی آید ز راه . <p class=

میعادگه

لغت‌نامه دهخدا

میعادگه . [ گ َه ْ ] (اِ مرکب ) مخفف میعادگاه و به معنی آن . وعده جای . وعده گاه . آنجای که قرار گذارند حضور و انجام دادن کاری را : میعادگه بهارت آنجاست آنجاست کلید کارت آنجاست . نظامی .چو شیرین را ز قصر آورد شاپور