مین باشیلغتنامه دهخدامین باشی . [ میم ْ ] (ترکی ، ص مرکب ، اِ مرکب ) رئیس و سرهزار تن سپاهی . رئیس هزار تن از سپاهیان . (یادداشت مؤلف ). منصبی در لشکر : به سرکردگی میر فتاح مین باشی ، تفنگچیان اصفهانی را در آن قلعه گذاشتند. (عالم آرا چ امیرکبیر ج <span class="hl" dir="ltr
مین‌گذارmine layer, mine planter shipواژه‌های مصوب فرهنگستانشناوری که ویژۀ مین‌گذاری طراحی و ساخته شده است
فراکِشَند مِهین میانگینmean high-water springsواژه‌های مصوب فرهنگستانمیانگین ارتفاع فراکِشَندها در مِه‌کِشَندهای یک مکان در طی یک دورۀ نوزده‌ساله
فروکِشَند مِهین میانگینmean low-water springsواژه‌های مصوب فرهنگستانمیانگین ارتفاع فروکِشَندها در مِه‌کِشَندهای یک مکان در طی یک دورۀ نوزده‌ساله
فروکِشَند فروتر مِهین میانگینmean lower low-water springsواژه‌های مصوب فرهنگستانمیانگین ارتفاع فروکِشَندهای فروتر در مِه‌کِشَندهای یک مکان در طی یک دورۀ نوزده‌ساله
مینmine 2واژه‌های مصوب فرهنگستانافزارهای حاوی مقداری مواد منفجره که برای نابود کردن یا آسیب رساندن به وسایل نقلیه زمینی و دریایی و هوایی یا افراد به کار میرود * مصوب فرهنگستان اول
مین باشی حصاریلغتنامه دهخدامین باشی حصاری . [ میم ْ ح ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان قوریچای بخش قره آغاج شهرستان مراغه ، واقع در 44 کیلومتری جنوب غربی قره آغاج . کوهستانی و آب و هوایش معتدل . سکنه ٔآن بالغ بر 150 تن است . آب آن از چشمه
مین باشی گریلغتنامه دهخدامین باشی گری . [ میم ْ گ َ ] (حامص مرکب ) خدمت در مرتبه ٔمین باشی . متصدی شغل مین باشی بودن . تصدی کار مین باشی : خدمت ایالت و حکومت و یوزباشی گری و مین باشی گری و تیول و... (تذکرةالملوک ص 8). خدمت مین باشی گری تفنگچیا
میرپنجفرهنگ فارسی معین(پَ) (ص مر. اِمر.) امیر و فرمانده واحدی در حدود پنج هزارتن و او بالاتر از مین باشی بود.
سرافرازبیکلغتنامه دهخداسرافرازبیک . [ س َ اَ ب َ ] (اِخ ) خدابنده لو. از ایلات همدان بود و در عهد نادری مین باشی و هزار سوار در تحت اختیار و در آن وقت در همدان به امر ملازم باشیگری اشتغال داشت . خیال حکمرانی به سر او راه یافت ، با خوانین و سرکردگان ایلات قراگوزلو باب وفاق رابست و به تحکم و خودسری ن
اسماعیل پاشالغتنامه دهخدااسماعیل پاشا. [ اِ ] (اِخ ) چرکس . یکی از مشیران دوره ٔ سلطان عبدالمجیدخان عثمانی . وی به جسارت و شجاعت شهرت یافته اصلاً برده ٔ طوپال عزت محمدپاشا بوده و ستم و جور بسیار از وی دیده و چون کارد به استخوان وی رسید فرار کرد و به اجاق خمپاره چی ملتجی گردید و کسب علوم آغاز کرد و سپ
باشیلغتنامه دهخداباشی . (ترکی ، ص نسبی ) مرکب از باش بمعنی سر و «ی » نسبت ، بمعنی مقدم و رئیس . وآن بیشتر در ترکیبات بکار رود. سردار. (غیاث اللغات ) (آنندراج ). رئیس . مدیر. (ناظم الاطباء). فرمانده .- آبدارباشی . آت باشی . آردل باشی . آشپزباشی . اسلحه دارباشی . ام
مینلغتنامه دهخدامین . (پسوند) پسوند ترتیبی اعداد و صفت پرسشی یا مبهم «چند» (مرکب از پسوند «م » (با ضمه ٔماقبل ) و «ین » پسوند نسبت ) که برای نشان دادن ترتیب اعداد بکار میرود، مثلاً پنجمین ، چهارمین ، چندمین .
مینلغتنامه دهخدامین . (اِ) واحدی از پول قدیم معادل با چهارصد ریال و یا معادل 100 فرانک طلا. (حاشیه ٔ ص 1635 و ص 1028 ایران باستان ج 2 چ <span class="hl" dir
مینلغتنامه دهخدامین . (فرانسوی ، اِ) دستگاهی مصنوع از نوع سلاحهای جنگی محتوی مواد منفجرشونده که در مسیر یا محل عبور و پیشروی دشمن زیر خاک یا زیر آبهای کم عمق پنهان سازند تا با برخورد شخص یا چیزی بدان منفجر شود و موجب نابودی مهاجم گردد.
مینلغتنامه دهخدامین . [ م َ ] (ع اِ) دروغ . ج ، میون . (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (مهذب الاسماء) (منتهی الارب ).
دامینلغتنامه دهخدادامین . (اِخ ) نام ده مرکز دهستان دامین از بخش مرکزی شهرستان ایرانشهر است . و آن در 19هزارگزی شمال ایرانشهر و کنار شوسه ٔ ایرانشهر به خاش واقع است . سردسیر و کوهستانی است و دارای 60 سکنه . آب آن از رودخانه و
دامینلغتنامه دهخدادامین . (اِخ ) نام یکی از دهستانهای سه گانه ٔ بخش مرکزی شهرستان ایرانشهر است از ناحیه ٔ مکران و بلوچستان . این دهستان در شمال ایرانشهر واقع و جاده ٔ شوسه ٔ ایرانشهر به خاش از مرکز آن میگذرد و حدود آن بشرح زیرست : از طرف شمال به بخش خاش . از طرف خاور بدهستان ابتر. از طرف جنوب
دامینلغتنامه دهخدادامین . [ ی َ ] (اِخ ) (دامین دووسته ژزف ) مبلغ مذهبی بلژیکی متولد به سال 1840 و متوفی به سال 1889 م .
