نابایستلغتنامه دهخدانابایست . [ ی ِ ] (ص مرکب ) نالایق . نامناسب . (ناظم الاطباء). که بایسته نیست . که سزاوار نیست . که درخور نیست : جَبْه ْ؛ نابایست آوردن بر کسی . (از منتهی الارب ). || غیرضروری . لاضروری . (یادداشت مؤلف ). آنچه نباید. که لازم و ضروری نیست . نابجا: تفریط؛ دور کردن نابایست از ک
خشم نابایستلغتنامه دهخداخشم نابایست . [ خ َ / خ ِ م ِ ی َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) خشم بیجا. خشم ناجایگاه . (یادداشت بخط مؤلف ).
بایست و نابایستلغتنامه دهخدابایست و نابایست . [ ی ِ ت ُ ی ِ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) واجب و محرم . لازم و غیرلازم . (یادداشت مؤلف ).
نابایستنلغتنامه دهخدانابایستن . [ ی ِ ت َ ] (مص منفی ) ناپسند بودن . || ناشایسته بودن . || کراهت داشتن . || غیرمشروع بودن . (ناظم الاطباء).
نابایستگیلغتنامه دهخدانابایستگی . [ ی ِ ت َ / ت ِ ] (حامص مرکب ) صفت نابایسته . رجوع به نابایست و نابایسته شود.
نابایستهلغتنامه دهخدانابایسته . [ ی ِ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) ناشایسته . نامناسب . (آنندراج ). نالایق . نارواء. (ناظم الاطباء).
خشم نابایستلغتنامه دهخداخشم نابایست . [ خ َ / خ ِ م ِ ی َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) خشم بیجا. خشم ناجایگاه . (یادداشت بخط مؤلف ).
مطرلغتنامه دهخدامطر. [ م ُ طِرر ] (ع ص ) (از «طرر») غضب مطر؛خشم ناجایگاه یا خشم نابایست . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). غضب علینا غضباً مطراً؛ خشم گرفت بر ما خشم بی جا و نابایست . (ناظم الاطباء). || جاء مطراً؛ آمد خرامان . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
خشم ناجایگاهلغتنامه دهخداخشم ناجایگاه . [ خ َ / خ ِ م ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) خشم بیجا. خشم نابایست . (از یادداشت بخط مؤلف ).
تقرشلغتنامه دهخداتقرش . [ ت َ ق َرْ رُ ] (ع مص ) فراهم آمدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || جمع کردن مال . (از اقرب الموارد). || پاک شدن از امور نابایست . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || کسب کردن . (زوزنی ). ورزیدن . (منتهی الارب
وذءلغتنامه دهخداوذء. [ وَذْءْ ] (ع اِ) سخن نابایست و مکروه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). سخن ناشایست ناسزاباشد یا غیر آن . (از اقرب الموارد). || (مص ) عیب کردن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || حقیر گردانیدن . (منتهی الارب )(آنندراج ) (ناظم الاطباء). || بانگ
نابایستنلغتنامه دهخدانابایستن . [ ی ِ ت َ ] (مص منفی ) ناپسند بودن . || ناشایسته بودن . || کراهت داشتن . || غیرمشروع بودن . (ناظم الاطباء).
نابایستگیلغتنامه دهخدانابایستگی . [ ی ِ ت َ / ت ِ ] (حامص مرکب ) صفت نابایسته . رجوع به نابایست و نابایسته شود.
نابایستهلغتنامه دهخدانابایسته . [ ی ِ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) ناشایسته . نامناسب . (آنندراج ). نالایق . نارواء. (ناظم الاطباء).
نابایسته ٔ هستیلغتنامه دهخدانابایسته ٔ هستی . [ ی ِ ت َ / ت ِ ی ِ هََ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) ترجمه ٔ ممتنعالوجود یعنی آنچه وجود و هستی گرفتن آن ممتنع ومحال باشد مانند شریک یزدان . (آنندراج ) (از انجمن آرا). چیزی که وجود آن محال و غیرمعقول بود مانند شریک باری . (ناظم
خشم نابایستلغتنامه دهخداخشم نابایست . [ خ َ / خ ِ م ِ ی َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) خشم بیجا. خشم ناجایگاه . (یادداشت بخط مؤلف ).
بایست و نابایستلغتنامه دهخدابایست و نابایست . [ ی ِ ت ُ ی ِ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) واجب و محرم . لازم و غیرلازم . (یادداشت مؤلف ).
