ناسفتهلغتنامه دهخداناسفته . [ س ُ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) سوراخ ناکرده . سوراخ ناشده . درست و بی رخنه . (ناظم الاطباء). سفته ناشده . نسفته : چو ناسفته گوهر سه دخترش بودنبودش پسر دختر افسرش بود.فردوسی .<
ناشفتهلغتنامه دهخداناشفته . [ش ُ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) نیاشفته . ناآشفته . که آشفته و پریشان نیست . مقابل آشفته . رجوع به آشفته شود.
ناشگفتهلغتنامه دهخداناشگفته . [ ش ِ گ ُت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) گل که وانشده و شکفته نشده باشد. (ناظم الاطباء). ناشکفته . رجوع به ناشکفته شود.- ابکار ناشگفته ؛ دوشیزگان بی عیب . (ناظم الاطباء).
لعل ناسفتهلغتنامه دهخدالعل ناسفته . [ ل َ ل ِ س ُ ت َ / ت ِ ] (ترکیب وصفی ، اِمرکب ) لعل سوراخ ناکرده . || کنایه از سرودو خوانندگی تازه و تصنیفات بکر باشد و سخنان دلکش وتازه را نیز گویند. (آنندراج ) (برهان ) : گهی لعل سفته به پیمانه خورد
ناسفته گوهر مژگانیلغتنامه دهخداناسفته گوهر مژگانی . [ س ُ ت َ / ت ِ گ َ / گُو هََ رِ م ُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از اشک . (آنندراج ) : دویدم پیش وگفتم خیر مقدم آنگه افشاندم به پایش مشتی از ناسفته گوه
ناسفتگیلغتنامه دهخداناسفتگی . [ س ُ ت َ / ت ِ ] (حامص مرکب ) سفته نبودن . نابسودگی . مقابل سفتگی : دری کو را بود مهر خدائی دهد ناسفتگی بر وی گوائی . نظامی .|| بکارت . دوشیزگی . رجوع به سفتگی شود.
لعل ناسفتهلغتنامه دهخدالعل ناسفته . [ ل َ ل ِ س ُ ت َ / ت ِ ] (ترکیب وصفی ، اِمرکب ) لعل سوراخ ناکرده . || کنایه از سرودو خوانندگی تازه و تصنیفات بکر باشد و سخنان دلکش وتازه را نیز گویند. (آنندراج ) (برهان ) : گهی لعل سفته به پیمانه خورد
ناسفته گوهر مژگانیلغتنامه دهخداناسفته گوهر مژگانی . [ س ُ ت َ / ت ِ گ َ / گُو هََ رِ م ُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از اشک . (آنندراج ) : دویدم پیش وگفتم خیر مقدم آنگه افشاندم به پایش مشتی از ناسفته گوه
بتولفرهنگ مترادف و متضاد۱. باکره، بکر، عذرا، ناسفته ≠ بیوه ۲. پارسا، پاکدامن ≠ ناپارسا ۳. از دنیا بریده
خرایدفرهنگ فارسی معین( خَ یِ) [ ع . خرائد ] (اِ.) جِ خریده . 1 - لؤلؤهای ناسفته . 2 - دوشیزگان ، زنان شرمگین .
ناسفته گوهر مژگانیلغتنامه دهخداناسفته گوهر مژگانی . [ س ُ ت َ / ت ِ گ َ / گُو هََ رِ م ُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از اشک . (آنندراج ) : دویدم پیش وگفتم خیر مقدم آنگه افشاندم به پایش مشتی از ناسفته گوه
لعل ناسفتهلغتنامه دهخدالعل ناسفته . [ ل َ ل ِ س ُ ت َ / ت ِ ] (ترکیب وصفی ، اِمرکب ) لعل سوراخ ناکرده . || کنایه از سرودو خوانندگی تازه و تصنیفات بکر باشد و سخنان دلکش وتازه را نیز گویند. (آنندراج ) (برهان ) : گهی لعل سفته به پیمانه خورد