ناشناسلغتنامه دهخداناشناس . [ ش ِ ] (نف مرکب ) آنکه آگاه نیست و شناسائی ندارد. جاهل . بی اطلاع . نادان . بی علم . (ناظم الاطباء). ناشناسنده : وگر نقره اندود باشد نحاس توان خرج کردن بر ناشناس . سعدی .|| (ن مف مرکب ) غیرمعروف . مجهول .
ناشناسدیکشنری فارسی به انگلیسیanonymous, faceless, incognito, nameless, obscure, unidentified, unknown, unnamed, unrecognized
حق ناشناسلغتنامه دهخداحق ناشناس . [ ح َ ش ِ ] (نف مرکب ) کافر. کفور. (منتهی الارب ). کنود. ناسپاس . بی سپاس . کافرنعمت : وگر دیده زمین سازم که تا بردیده بخرامی هنوز اندر ره عشقت بوم حق ناشناس ای جان . سوزنی .و گفتم دون است و بی سپاس و س
وقت ناشناسلغتنامه دهخداوقت ناشناس . [ وَ ش ِ ] (نف مرکب ) وقت ناشناسنده . کسی که مقام و موقع را تشخیص ندهد. مقابل وقت شناس .
نمک ناشناسلغتنامه دهخدانمک ناشناس . [ ن َ م َ ش ِ ] (نف مرکب ) نمک کور. حق ناشناس . ناسپاس . که پاس نان و نمک ندارد.
ناشناسالغتنامه دهخداناشناسا. [ ش ِ ] (ص مرکب ) نادان . بی اطلاع . بی دریافت . || غیر معروف . نکره . (ناظم الاطباء). مقابل شناسا. رجوع به شناسا شود.
ناشناسائیلغتنامه دهخداناشناسائی . [ ش ِ ] (حامص مرکب ) ناشناس بودن .غریب بودن . سرشناس و معروف نبودن . گمنامی . عدم معروفیت . || ناشناختن . نشناختن و بدین معنی باکلمات ذیل به صورت پساوند ترکیب شود: خداناشناسی . حق ناشناسی . نمک ناشناسی . || امتناع از شناسائی . نادانی . || روستائی . (ناظم الاطباء).
ناشناسیلغتنامه دهخداناشناسی . [ ش ِ ] (حامص مرکب ) نادانی . بی اطلاعی . بی معرفتی . (ناظم الاطباء). || ناشناسا بودن . شناسانبودن . معروف و شناخته نبودن . رجوع به شناسا شود.
ناشناسالغتنامه دهخداناشناسا. [ ش ِ ] (ص مرکب ) نادان . بی اطلاع . بی دریافت . || غیر معروف . نکره . (ناظم الاطباء). مقابل شناسا. رجوع به شناسا شود.
ناشناسائیلغتنامه دهخداناشناسائی . [ ش ِ ] (حامص مرکب ) ناشناس بودن .غریب بودن . سرشناس و معروف نبودن . گمنامی . عدم معروفیت . || ناشناختن . نشناختن و بدین معنی باکلمات ذیل به صورت پساوند ترکیب شود: خداناشناسی . حق ناشناسی . نمک ناشناسی . || امتناع از شناسائی . نادانی . || روستائی . (ناظم الاطباء).
ناشناسیلغتنامه دهخداناشناسی . [ ش ِ ] (حامص مرکب ) نادانی . بی اطلاعی . بی معرفتی . (ناظم الاطباء). || ناشناسا بودن . شناسانبودن . معروف و شناخته نبودن . رجوع به شناسا شود.
خداناشناسلغتنامه دهخداخداناشناس . [ خ ُ ش ِ ] (نف مرکب ) آنکه خدا را نشناسد. آنکه عارف بمعرفت خدای نباشد. || کنایه از بی ایمان ، ظالم ، ناپرهیزکار، نامتقی است : فلانی مردی خداناشناس است ، از خداناشناس بپرهیز.
حق ناشناسلغتنامه دهخداحق ناشناس . [ ح َ ش ِ ] (نف مرکب ) کافر. کفور. (منتهی الارب ). کنود. ناسپاس . بی سپاس . کافرنعمت : وگر دیده زمین سازم که تا بردیده بخرامی هنوز اندر ره عشقت بوم حق ناشناس ای جان . سوزنی .و گفتم دون است و بی سپاس و س
وقت ناشناسلغتنامه دهخداوقت ناشناس . [ وَ ش ِ ] (نف مرکب ) وقت ناشناسنده . کسی که مقام و موقع را تشخیص ندهد. مقابل وقت شناس .
نمک ناشناسلغتنامه دهخدانمک ناشناس . [ ن َ م َ ش ِ ] (نف مرکب ) نمک کور. حق ناشناس . ناسپاس . که پاس نان و نمک ندارد.