نامردلغتنامه دهخدانامرد. [ م َ ] (ص مرکب ) بی مروت . (آنندراج ) (فرهنگ نظام ). || ناکس . بی غیرت . (ناظم الاطباء). بی حمیت . بی عار و ننگ . بی تعصب . بی رگ . بی درد. بی عار. که مردانگی وشجاعت و دلیری ندارد. دشنام گونه ای است : دمان طوس نامرد ناهوشیارچرا برد لشکر
نامردفرهنگ فارسی عمید۱. فاقد خصلتهای انسانی پسندیده؛ ناجوانمرد؛ ناکس.۲. بیتعصب؛ بیغیرت.۳. [قدیمی] ترسو.
نیومردلغتنامه دهخدانیومرد. [ نیوْ م َ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) مرد شجاع و جنگاور و زیرک و دانا.(آنندراج ). مرکب از: نیو + مرد. رجوع به نیو شود.
نامردانهلغتنامه دهخدانامردانه . [ م َ ن َ / ن ِ ] (ق مرکب ) از روی نامردی . بطریق نامردی . بخلاف مردی و جوانمردی . مقابل مردانه . || (ص مرکب ) بی غیرت . ناکس . آنکه کاری را دلیرانه نکند. (ناظم الاطباء).
نامردسازیلغتنامه دهخدانامردسازی . [ م َ ] (حامص مرکب ) بواسطه ٔ جادو و افسون کسی را ناتوان کردن که نزدیکی به زن نتواند. (ناظم الاطباء). از مردی انداختن .
نامردملغتنامه دهخدانامردم . [ م َ دُ ] (ص مرکب ) فرومایه . نااهل . مرادف ناکس . (آنندراج ). ناکس . (غیاث اللغات ). بی غیرت . ناکس . بی قدر. فرومایه . دون . پست فطرت . بدسرشت . (از ناظم الاطباء). بی مروت . نامرد. آنکه آئین مردی و مردمی نداند : گرچه نامردم است آن ناکس
نامردمیلغتنامه دهخدانامردمی . [ م َ دُ ] (حامص مرکب )فرومایگی . پستی . نامردی . دنائت . ناکسی . نااهلی . بی مروتی . دون و پست فطرت و بدسرشت بودن . آئین مردی و مردمی نداشتن و ندانستن . عمل و صفت نامردم : ترا فضیلت بر خویشتن توانم دیدولیک فضلت نامردمی و بی خطری است
نامردانهلغتنامه دهخدانامردانه . [ م َ ن َ / ن ِ ] (ق مرکب ) از روی نامردی . بطریق نامردی . بخلاف مردی و جوانمردی . مقابل مردانه . || (ص مرکب ) بی غیرت . ناکس . آنکه کاری را دلیرانه نکند. (ناظم الاطباء).
نامردسازیلغتنامه دهخدانامردسازی . [ م َ ] (حامص مرکب ) بواسطه ٔ جادو و افسون کسی را ناتوان کردن که نزدیکی به زن نتواند. (ناظم الاطباء). از مردی انداختن .
نامردملغتنامه دهخدانامردم . [ م َ دُ ] (ص مرکب ) فرومایه . نااهل . مرادف ناکس . (آنندراج ). ناکس . (غیاث اللغات ). بی غیرت . ناکس . بی قدر. فرومایه . دون . پست فطرت . بدسرشت . (از ناظم الاطباء). بی مروت . نامرد. آنکه آئین مردی و مردمی نداند : گرچه نامردم است آن ناکس
نامردمیلغتنامه دهخدانامردمی . [ م َ دُ ] (حامص مرکب )فرومایگی . پستی . نامردی . دنائت . ناکسی . نااهلی . بی مروتی . دون و پست فطرت و بدسرشت بودن . آئین مردی و مردمی نداشتن و ندانستن . عمل و صفت نامردم : ترا فضیلت بر خویشتن توانم دیدولیک فضلت نامردمی و بی خطری است
دانامردلغتنامه دهخدادانامرد. [ م َ ] (اِ مرکب ) مرد دانا. خردمند. دانشمند. عالم . دانشی مرد : مرد دانا شود زدانا مردمرغ فربه شود بزیر جواز.ناصرخسرو.