لغتنامه دهخدا
ناحفاظ. [ ح ِ ] (ص مرکب ) بی حفاظ. بی پوشش . (ناظم الاطباء).بی احتیاط. (آنندراج ) (غیاث اللغات ). که حفاظ ندارد.که ایمنی و اطمینان خاطر در آن نیست . که بی در و پیکر است . که حصن و حصاری استوار ندارد. || بی شرم . بی حیا. (ناظم الاطباء). بی شرم فاسق . (آنندراج ) (غیاث اللغات ).