نبلةلغتنامه دهخدانبلة. [ ن َ ب َ ل َ ] (ع ص ) زن تیزخاطر و گرامی . (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). تأنیث نَبَل است . رجوع به نبل شود. || ذوالنبل . اسم جمع است . (المنجد). رجوع به نُبْل شود.
نبلةلغتنامه دهخدانبلة. [ ن َ ل َ ] (ع اِ) واحد نبل ، به معنی یک تیر تازی . (از ناظم الاطباء) (از المنجد). رجوع به نَبْل شود. || لبلاب سپید. (ناظم الاطباء). || عطیه . (ناظم الاطباء). رجوع به نُبلَة شود. || (ص ) هر چیز که دارای اهمیت باشد. (منتهی الارب ). || تأنیث نبل ، بمعنی دارای ذکاء و نجاب
نبلةلغتنامه دهخدانبلة. [ ن ُ ل َ ] (ع اِ) پاداش . جزا. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). ثواب . جزاء. (اقرب الموارد) (معجم متن اللغة) (المنجد). || عطیه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (المنجد). || برگزیده از هر چیزی : نبلة کل شی ٔ؛ خیاره . (المنجد) (اقرب المو
گنبلهلغتنامه دهخداگنبله . [ ] (اِخ ) دهی است از دهستان خرمرود شهرستان تویسرکان که در 25000گزی شمال باختر شهر تویسرکان و 700گزی باختر اشتران واقع شده است . مرکز دهستان است و هوای آن سرد و سکنه اش 350<
گنبلهلغتنامه دهخداگنبله . [ گُم ْ ب َ ل َ / ل ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان جلگه افشاردوم بخش اسدآباد شهرستان همدان که در 24هزارگزی جنوب باختری قصبه ٔ اسدآباد و 7هزارگزی باختر راه شوسه ٔ اسدآبا
نبیلةلغتنامه دهخدانبیلة. [ ن َ ل َ ] (اِخ ) دختر سلطان یوسف بن عمربن علی ، از رسولیان یمن است . وی در تعز و زبید [ از بلاد یمن ] مدرسه و مسجدی ساخت و وقف مردم کرد و به سال 718 هَ . ق . در تعز وفات یافت . (از الاعلام زرکلی ص 1090</spa
نبیلةلغتنامه دهخدانبیلة. [ ن َ ل َ ] (ع ص ) تأنیث ِ نبیل . (اقرب الموارد). رجوع به نبیل شود. || ج ِ نبال . رجوع به نبال شود. || شگرف از هر چیزی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || بزرگ . عظیمة. (معجم متن اللغة). || نادر. (یادداشت مؤلف ). || مردار. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم ا
حنبلةلغتنامه دهخداحنبلة. [ حَم ْ ب َ ل َ ] (ع مص ) حُنبُل [ لوبیا ] خوردن . || حَنبَل پوشیدن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به حُنبُل و حَنبَل شود.
سنبلةلغتنامه دهخداسنبلة. [ سَم ْ ب َ ل َ ] (ع اِ) درخت عضاة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). درخت خارداری که عضاة نیز گویند. (ناظم الاطباء).
سنبلةلغتنامه دهخداسنبلة. [ سَم ْ ب َ ل َ ] (ع مص ) خوشه برآوردن کشت . (ناظم الاطباء). از پس یا از پیش کشیدن جامه را. (ناظم الاطباء).
سنبلةلغتنامه دهخداسنبلة. [ سُم ْ ب ُ ل َ ] (ع اِ) یک خوشه ٔ گندم و جو و مثل آن . ج ، سنابل . (آنندراج ). واحد سنبل یک خوشه (جو و گندم و غیره ). ج ، سنبلات ، سنابل . (فرهنگ فارسی معین ). خوشه . ج ، سنابل . (منتهی الارب ) : کسان ذخیره ٔ دنیا نهند و غله ٔ اوهنوز سن
شنبلةلغتنامه دهخداشنبلة. [ شَم ْ ب َ ل َ ] (ع مص ) بوسه دادن . (منتهی الارب ). شنبله شنبلةً؛ بوسه داد او را. (ناظم الاطباء).