نزهت

nozhat

معنی

۱. پاکی؛ پاکیزگی.
۲. پاک‌دامنی.
۳. خوشحالی؛ خرمی.
۴. سیر و گشت؛ تفرج.

مترادف

۱. خرمی، سرسبزی، طراوت
۲. پاکی، پاکیزگی
۳. شادی، نشاط
۴. تفریح، خوشگذرانی، سیر، گردش، گشت
۵. پاکدامنی، عفاف

جست‌وجوی دقیق

نزهت

لغت‌نامه دهخدا

نزهت . [ ن ُ هََ ] (اِخ ) (...افندی ) از متأخران شعرای عثمانی و از رجال دولت آن سامان است . وی به سال 1304 هَ . ق . درگذشت . (از قاموس الاعلام ج 6 ص 4574).

نزهت

نزهت . [ ن ُ هََ ] (اِخ ) (خواجه ...) نوراﷲ کشمیری . از پارسی گویان هند و از شاگردان میرزا عبدالغنی کشمیری است . به سال 1140 هَ . ق . درگذشت . او راست :دویدم تا به تحصیل کمال از دوربینی هاچو پروین صاحب خرمن شدم از خوشه چینی ها. <p

نزهت

لغت‌نامه دهخدا

نزهت . [ ن ُ هََ ] (اِخ ) (مولوی ...) برهان الدین بن سرفراز علی لکهنوئی . از پارسی گویان هند است . او راست :به مقصد کی رسی زاهد به زهد خشک حیرانم نمی یابد گهر غواص تا باشد به ساحل ها.(از قاموس الاعلام ج 6 ص <span class="hl" dir="l

نزهت

لغت‌نامه دهخدا

نزهت . [ ن ُ هََ ] (اِخ ) (میرزا...) نعیم دامغانی . این بیت را مؤلف تذکره ٔ روز روشن به نام او ثبت کرده است :صباجائی که بردارد نقاب از روی زیبایش پر پروانه دست شمع گردد در تماشایش .رجوع به تذکره ٔ روز روشن ص 815 شود.

نزهت

لغت‌نامه دهخدا

نزهت . [ ن ُ هََ ] (اِخ ) محمدعظیم دامغانی . از شاعران قرن دوازدهم است . وی به سال 1137 هَ . ق . درگذشت . (از قاموس الاعلام ج 6 ص 4574) (از تذکره ٔ نصرآبادی ص <span class="hl

جست‌وجوی هم‌آوا

نزهت ستان

لغت‌نامه دهخدا

نزهت ستان . [ ن ُ هََ س ِ ] (اِ مرکب )جای نزهت افزا. محل سرور و انبساط خاطر : نه ایمن تر ز خرسندی جهانی است نه به ز آسودگی نزهت ستانی است .نظامی .

نزهت سرا

لغت‌نامه دهخدا

نزهت سرا. [ ن ُ هََ س َ ] (اِ مرکب ) نزهت ستان . جای انبساط و خوشی و سرور خاطر : از وحشت آباد عالم فانی به نزهت سرای جاودانی انتقال نمود. (از حبیب السیر).

نزهت کده

لغت‌نامه دهخدا

نزهت کده . [ ن ُ هََ ک َ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) جای تفرج و عیش و شادی . (ناظم الاطباء). نزهت سرا. نزهت ستان .

نزهت نشین

لغت‌نامه دهخدا

نزهت نشین . [ ن ُ هََ ن ِ ] (نف مرکب ) که جای باصفائی دارد. که در نزهت ستان است . که در آسایش و سرور است . که در نزهتگاه ساکن است : به زندانیان زمین زیر خشت به نزهت نشینان باغ بهشت .نظامی .

نزهت آباد

لغت‌نامه دهخدا

نزهت آباد. [ ن ُ هََ ] (اِ مرکب ) کنایه از بهشت جاودانی و دنیای دیگر. بهشت عدن . باغ بهشت . جنت : روانش به مینو پر از نور باددر آن نزهت آباد مسرور باد.؟ (از حبیب السیر).

جست‌وجوی مشابه

نزهتگاه

لغت‌نامه دهخدا

نزهتگاه . [ ن ُ هََ ] (اِ مرکب ) تفرج گاه . جای عیش وشادی . (ناظم الاطباء). نزهت جای . متنزه . گردشگاه . نزهت کده . نزهت سرا. نزهت ستان : در فراخی نعمت ودرستی هوا و آب و غریب دوستی و درویش داری اهل همدان و نزهتگاه های بی شمار. (مجمل التواریخ ). آبها رو

نزهتگر

لغت‌نامه دهخدا

نزهتگر. [ ن ُ هََ گ َ ] (ص مرکب ) پاکیزه کننده . صفابخش . رجوع به نزهت شود : شست وشوی لباس گیتی راعدل نزهتگر تو صابون باد.عرفی (از آنندراج ).

نزهتگه

لغت‌نامه دهخدا

نزهتگه . [ ن ُ هََ گ َه ْ ] (اِ مرکب ) نزهتگاه . تفرج گاه . گردش گاه . آنجا که صفای خاطر و انبساط افزاید. نزهت سرا. نزهت کده . جای نزهت افزا. نزهت ستان . رجوع به نزهتگاه شود : دید نزهتگهی گرانمایه سبز در سبز و سایه در سایه . <p class="autho