نعمتلغتنامه دهخدانعمت . [ ن ِ م َ ] (اِخ ) نعمت اﷲ سیوستانی (میر...) از پارسی گویان هند است . او راست :دل درون سینه ام در یاد لعل او طپیدماهی لب تشنه سوی چشمه می خواهد کشید.(از مقالات الشعراء ص 817).
نعمتلغتنامه دهخدانعمت . [ ن ِ م َ ] (اِخ ) نعمت تهرانی (مولانا...) به روایت سام میرزا اجدادش از مردم بغدادند و خود اودر تهران تولد یافته و در زمان تألیف تحفه ٔ سامی به تجارت مشغول بوده است و شعری هم می سرود او راست :عشق تو ره نمود به آوارگی مراآواره ساخت عشق تو یکبارگی مرا. <p cl
نعمتلغتنامه دهخدانعمت . [ ن ِ م َ ] (اِخ ) نعمت اﷲ (سید... خان ) ابن نواب روح اﷲخان . از خاندان میرمیران و از احفاد سلاله ٔ صفویه ٔ ایران و از شاعران و صاحب منصبان هندوستان است . او راست :بهیچ وجه مکدر نمی شود دل ماز آب آینه گویا سرشته شد گل ما.روز حشر آزادیم از آتش دوزخ بجاست <br
نعمتلغتنامه دهخدانعمت . [ ن ِ م َ ] (اِخ ) محمود (میرزا... خان ) فسائی ، متخلص به نعمت ، از شاعران قرن سیزدهم هجری قمری متولد در 1271 هَ . ق . و از حکام شهر فسا بوده است و دیوان اشعاری دارد، او راست :حرباصفت آفتاب رخشان در وصف تو واله است و حیران
نعمتلغتنامه دهخدانعمت . [ ن ِ م َ ] (اِخ ) نعمت اﷲ (قاضی ...) علامه عباسی ، از دانشمندان و پارسی گویان هندوستان است و با میرزا باقی معاصر بوده است . او راست :جائی که عرض درد دهد دل فکار توروی زمین چو عرصه ٔ محشر بهم خورد.(از مقالات الشعراء ص <span class="hl" dir=
نهمتلغتنامه دهخدانهمت . [ ن َ م َ ] (ع اِ) مراد. (غیاث اللغات ) (آنندراج ). کمال مطلوب . غایت آرزو. کمال مقصود. ایده آل . (یادداشت مؤلف ). رجوع به نهمة شود : کامران باش و به نهمت رس و بی انده زی شادمان باش و ز جان و ز جوانی برخور. فرخی .<
نِعْمَتَفرهنگ واژگان قرآننعمت - هر چيز سازگار با طبع و مفيد و لذت بخش (نعمت براي هر چيز عبارت است از نوع چيزهائي که با طبع آن چيز بسازد ، و طبع او آن چيز را پس نزند و از آنجا که موجودات جهان، همه به هم مربوط و متصلند لذا بعضي که سازگار با بعض ديگرند، نعمت آن بعض بشمار ميروند ، و در نتيجه اکثر و يا همه آنها وقتي با يکديگر م
نعمت الغتنامه دهخدانعمت ا. [ ن ِ م َتُل ْ لا ] (اِخ ) دهی است از دهستان صوفیان بخش شبسترشهرستان تبریز، در 8هزارگزی جنوب غربی شبستر در جلگه ٔ معتدل هوائی واقع و 810 نفر سکنه دارد. آبش از چشمه تأمین می شود. محصولش غلات و حبوبات
نعمتکدهلغتنامه دهخدانعمتکده .[ ن ِ م َ ک َ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) کنایه از بهشت . (برهان قاطع) (آنندراج ). بهشت . فردوس . (ناظم الاطباء).
نعمتیلغتنامه دهخدانعمتی . [ ن ِ م َ ] (اِخ ) منسوب به شاه نعمت اﷲ ولی ماهانی کرمانی . پیرو شاه نعمت اﷲ ولی . رجوع به نعمةاﷲ ولی (شاه ...) شود.- نعمتی و حیدری ؛ نام دوفرقه ٔ غوغا که در غالب شهرهای ایران بوده اند. فرقه ٔنعمتی پیروان شاه نعمةاﷲ ولی بوده اند و فرقه ٔ ح
نعمتیلغتنامه دهخدانعمتی . [ ن ِ م َ ] (ص نسبی ، اِ) چیزهای نیک . || آسایش . || مال . || دوست . || نعل کفش . (ناظم الاطباء).
نعمتاللهفرهنگ نامها(تلفظ: neematollāh) (عربی) احسان و بخشش خداوند ؛ (در اعلام) نام چند تن از مشاهیر علم و ادب .
اترافلغتنامه دهخدااتراف . [ اِ ] (ع مص ) اصرار بر نافرمانی کردن . (منتهی الارب ). || در نعمت فیریده گردانیدن . در نعمت دَنَه گرفته گردانیدن . (زوزنی ). نعمت دادن کسی را چندانکه بغلبه ٔ نشاط انجامد. دنه گرفتن در نعمت . گمراه کردن نعمت کسی را. بیراه کردن نعمت کسی را. هار کردن . نعمت بسیار دادن .
نعمت پروردلغتنامه دهخدانعمت پرورد. [ ن ِ م َ پ َرْ وَ ] (ن مف مرکب ) نعمت پرورده . به ناز و نعمت پرورانده شده . اهل تنعم . نازپرورده : ای آنکه نداری خبری از هنر من خواهی که بدانی که نیم نعمت پرورد.علی بن الیاس .
نعمت نهادنلغتنامه دهخدانعمت نهادن . [ ن ِ م َ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) مال اندوختن : ز نعمت نهادن بلندی مجوی که ناخوش کند آب استاده بوی .سعدی .
نعمت الغتنامه دهخدانعمت ا. [ ن ِ م َتُل ْ لا ] (اِخ ) دهی است از دهستان صوفیان بخش شبسترشهرستان تبریز، در 8هزارگزی جنوب غربی شبستر در جلگه ٔ معتدل هوائی واقع و 810 نفر سکنه دارد. آبش از چشمه تأمین می شود. محصولش غلات و حبوبات
نعمت خورلغتنامه دهخدانعمت خور. [ ن ِ م َ خوَرْ/ خُرْ] (نف مرکب ) روزی خوار. (ناظم الاطباء). نعمت خواره .
نعمت دهلغتنامه دهخدانعمت ده . [ ن ِ م َ دِه ْ ] (نف مرکب ) روزی دهنده . رزق رساننده . مقابل نعمت خور و نعمت خواره : نعمت ده و پایگاه سازت سرسبزکن و سخن نوازت .نظامی .
چشمه نعمتلغتنامه دهخداچشمه نعمت .[ چ َ م َ ن ِ م َ ] (اِخ ) مؤلف مرآت البلدان نویسد: «از مزراع کوغر کرمان است ». (از مرآت البلدان ج 4 ص 246). || ده کوچکی است از دهستان بلورد بخش مرکزی شهرستان سیرجان که در <span class="hl" dir="lt
کافرنعمتلغتنامه دهخداکافرنعمت . [ ف ِ / ف َ ن ِ م َ ] (ص مرکب ) ناسپاس . (غیاث ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). و این لفظ همیشه مقطوع الاضافه است . (آنندراج ). حق ناشناس . نمک بحرام . (ناظم الاطباء) : کافر نعمت بسان کافردین است جهد کن
کانعمتلغتنامه دهخداکانعمت . [ ن ِ م َ ] (اِخ ) ده مخروبه از دهستان خورخوره ٔ بخش دیواندره ٔ شهرستان سنندج واقع در هفتادهزارگزی باختر دیواندره و شش هزارگزی اسحاق آباد و ده هزارگزی مرز ایران و عراق ، در پیشرفتگی دره شلیر واقع است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5).
ورنعمتلغتنامه دهخداورنعمت . [ وَ ن ِ م َ ] (اِخ ) دهی از دهستان هنام و بسطام بخش سلسله ٔ شهرستان خرم آباد. در 16هزارگزی خاور راه شوسه ٔ خرم آباد به کرمانشاه واقع و تپه ماهور است . سکنه ٔ آن 150 تن است و آب آن از چشمه تأمین می
ولی نعمتلغتنامه دهخداولی نعمت . [ وَ لی ی ِ ن ِ م َ / وَ ن ِ م َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آنکه بر کسی حق نعمت دارد. نگهبان نعمت : فروغ دل و دیده ٔ مقبلان ولی نعمت جان صاحبدلان . حافظ.|| بزرگ . سرور.