نغمهلغتنامه دهخدانغمه . [ ن َ م َ / م ِ] (از ع ، اِ) نغمة. آواز. (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء) (آنندراج ) . نوا. (ناظم الاطباء). آوا. نغمة. رجوع به نغمة شود : شده نغمه ٔ چنگ بر سوک مرگ که خواهد فروریختن تار و برگ .<p class=
نغمةلغتنامه دهخدانغمة. [ ن َ م َ ] (ع اِ) آواز. (مهذب الاسماء) (منتهی الارب ). نَغَمَة. (منتهی الارب ). رجوع به نغمه شود. || نیکوئی صوت در قرائت . (ناظم الاطباء). حسن صوت در قرائت . نَغَمَة. ج ، نغمات . || واحد نَغم . (از اقرب الموارد). رجوع به نغم شود.
نغمةلغتنامه دهخدانغمة. [ ن ُ م َ ] (ع اِ) جرعه . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (متن اللغة) (ناظم الاطباء). آشام . (ناظم الاطباء). لغتی است در نغبة. (از متن اللغة). ج ، نُغَم .
نغمةدیکشنری عربی به فارسیصدا , اهنگ , درجه صدا , دانگ , لحن , اهنگ داشتن , باهنگ در اوردن , سفت کردن , نوا
ملودیفرهنگ فارسی طیفیمقوله: مادۀ آلی ملودی، آهنگین بودن، خوشآهنگی، موسیقی آوای دلپذیر، نغمه، لحن، الحان موسیقی، آواز خوش، نوا، ترجیعات روحنواز ساز، موسیقی آوا، آهنگ، ترانه، آواز، ساز، موسیقی آوازی هارمونی، آکورد، ارکستراسیون موسیقیدان
نغمهلغتنامه دهخدانغمه . [ ن َ م َ / م ِ] (از ع ، اِ) نغمة. آواز. (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء) (آنندراج ) . نوا. (ناظم الاطباء). آوا. نغمة. رجوع به نغمة شود : شده نغمه ٔ چنگ بر سوک مرگ که خواهد فروریختن تار و برگ .<p class=
خوش نغمهلغتنامه دهخداخوش نغمه . [ خوَش ْ / خُش ْ ن َ م َ / م ِ ] (ص مرکب ) خوش آواز. خوش الحان . خوش آهنگ . خوش صدا. خوش ترانه : نوای مطرب خوش نغمه و سرود ستخج خروش عاشق سرگشته و عتاب نگار. <p
کج نغمهلغتنامه دهخداکج نغمه . [ ک َ ن َ م َ / م ِ ] (ص مرکب ) که نغمه ٔ ناساز دارد. که نغمه ٔ ناخوشایند دارد. آنکه نغمه ٔ نامطبوع دارد (مرغ یا انسان ). (فرهنگ فارسی معین ).
نغمهلغتنامه دهخدانغمه . [ ن َ م َ / م ِ] (از ع ، اِ) نغمة. آواز. (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء) (آنندراج ) . نوا. (ناظم الاطباء). آوا. نغمة. رجوع به نغمة شود : شده نغمه ٔ چنگ بر سوک مرگ که خواهد فروریختن تار و برگ .<p class=
میزان النغمهلغتنامه دهخدامیزان النغمه . [ نُن ْ ن َ م َ ] (ع اِ مرکب ) (اصطلاح فیزیکی ) آلتی به شکل شمش خمیده که بوسیله ٔ آن میزان اهتزاز را معلوم کنند. میزان الصوت . دیاپازن . رجوع به میزان الصوت شود.
ترنغمهلغتنامه دهخداترنغمه . [ ت َ ن َ م َ / م ِ ] (ص مرکب ) ترصدا. (آنندراج ). آنکه سرود تازه میخواند. (ناظم الاطباء). کسی که صدا و نغمه ٔ سیراب داشته باشد. (آنندراج ) : به ترنغمگی در چمن آبشارنمی افتد ازپایه ٔ اعتبار. <p cla