ترجمه مقاله

نقیر

naqir

۱. صوت؛ بانگ.
۲. کنده‌کاری در سنگ یا چوب.
۳. فرورفتگی یا شکاف روی هستۀ خرما.
۴. اصل و تبار مرد.
۵. کم.
⟨ نقیر و قطمیر: [قدیمی]
۱. کم‌وبیش.
۲. [مجاز] همه‌چیز.
۳. [مجاز] همراه با تفضیل.

نقر

لغت‌نامه دهخدا

نقر. [ ن َ ] (ع اِ) آوازکی است که به زدن انگشت ابهام بر وسطی برآید. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). انگشتک و آوازی که از زدن ابهام بر وسطی برآید. (ناظم الاطباء). آوازی که از بشکن زدن برآید. || آوازی از کام و زبان که بدان ستور را رانند. (منتهی الارب ) (از آنندراج

قطمیر

لغت‌نامه دهخدا

قطمیر. [ ق ِ ] (ع اِ) شکاف هسته ٔ خرما، و پوست آن ، و پوستک دانه ٔ خرما که میان دانه و خرما باشد، یا نکته ٔ سپید بر پشت دانه که خرما از وی روید. (منتهی الارب ). شق النواة، و قیل القشرة التی علیها، و قیل القشرة الرقیقة بین النواة و التمره ، وقیل النکتة البیضاء فی ظهرها. (اقرب

نَقِيراً

فرهنگ واژگان قرآن

گودي پشت هسته ي خرما - نقطهاي است که بر روي هسته خرما است - چيز حقير و اندکي که مرغ آن را با منقار خود از زمين بر ميدارد (کلمه نقير ، صفت مشبهه است ، و در عبارت "فَإِذاً لَّا يُؤْتُونَ ﭐلنَّاسَ نَقِيراً "به معناي اسم مفعول يعني منقور (منقار زده ) آمده است ، و عبارت است از چيز حقير و اندکي که مرغ آن

ترجمه مقاله