لغتنامه دهخدا
نهبی . [ ن ُ با ] (ع اِمص ) غارتگری . (منتهی الارب ). اخذمال به قهر. (از متن اللغة). اسم است نهب را. نهبة. نُهَّیبی ̍. نُهَیبی ̍. (از متن اللغة) (از اقرب الموارد). رجوع به نهبة شود. || اسم است انتهاب را. (از متن اللغة). اسم است منهوب را. (از اقرب الموارد). نُهَّیبی ̍. نُهَیبی
