نوآموزلغتنامه دهخدانوآموز. [ ن َ / نُو ] (نف مرکب ) مبتدی . تازه کار. نوآموخته . نافرهخته . که در آغاز آموختن است و به کمال نرسیده است . نوچه : ای دل من زو به هرحدیث میازارکآن بت فرهخته نیست هست نوآموز. دقیق
نوآموزفرهنگ فارسی عمید۱. کودکی که تازه به دبستان رفته.۲. کسی که تازه به فراگرفتن هنری مشغول شده؛ شاگرد.
نوآموزفرهنگ فارسی معین(نُ)(ص فا.) 1 - کودک تازه به دبستان رفته . 2 - کسی که تازه به یاد گرفتن کار یا هنری مشغول شده .
نوامیسلغتنامه دهخدانوامیس . [ ن َ ] (ع اِ) ج ِناموس . رجوع به ناموس شود. || نوامیس الهیة؛ قوانین شرعی . (یادداشت مؤلف ). || علم نوامیس ؛ یکی از شعب علم سیمیاست . (یادداشت مؤلف ). و نیز رجوع به تذکره ٔ ضریر انطاکی ص 63 شود. || علم نوامیس ؛ حکمت عملی . (فرهنگ ف
نوآموزندهلغتنامه دهخدانوآموزنده . [ ن َ / نُو زَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) استاد خطآموز. (ناظم الاطباء). رجوع به نوآموز شود.
نوآموزیلغتنامه دهخدانوآموزی . [ ن َ / نُو ] (حامص مرکب ) نوآموز بودن . تازه کاری . مبتدی بودن . ماهر و کامل نبودن : نالیدن بلبل ز نوآموزی عشق است هرگز نشنیدیم ز پروانه صدایی . حزین لاهیجی . || آغاز تع
ابجدخوانلغتنامه دهخداابجدخوان . [ اَ ج َ خوا/خا ] (نف مرکب ) یا طفل ابجدخوان ؛ نوآموز در خواندن و نوشتن . سبق خوان . توسعاً، نوآموز یا جاهل در هر چیز که باشد.
نوآموزندهلغتنامه دهخدانوآموزنده . [ ن َ / نُو زَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) استاد خطآموز. (ناظم الاطباء). رجوع به نوآموز شود.
نوآموزیلغتنامه دهخدانوآموزی . [ ن َ / نُو ] (حامص مرکب ) نوآموز بودن . تازه کاری . مبتدی بودن . ماهر و کامل نبودن : نالیدن بلبل ز نوآموزی عشق است هرگز نشنیدیم ز پروانه صدایی . حزین لاهیجی . || آغاز تع