نوجوان

no[w]javān

معنی

کسی که تازه به سن جوانی رسیده؛ تازه‌جوان.

مترادف

برنا، جوان، شاب، طفل، کودک، نوبالغ، نوخاسته، نورسته ≠ پیر

جست‌وجوی دقیق

نوجوان

لغت‌نامه دهخدا

نوجوان . [ ن َ / نُو ج َ] (ص مرکب ) پسر امردی که هنوز خطش ندمیده باشد. (برهان قاطع) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء). پسری که تازه پا به مرحله ٔ جوانی گذاشته . (فرهنگ فارسی معین ). شاب . حدیث السن . حدث السن . (یادداشت مؤلف ) :<

نوجوان

فرهنگ فارسی عمید

کسی که تازه به سن جوانی رسیده؛ تازه‌جوان.

نوجوان

دیکشنری فارسی به عربی

حدث , مراهق

نوجوان

دیکشنری فارسی به انگلیسی

adolescent, juvenile, lad, teenager, youngling, youngster, youth

نوجوان

فرهنگ مترادف و متضاد

برنا، جوان، شاب، طفل، کودک، نوبالغ، نوخاسته، نورسته ≠ پیر

جست‌وجوی هم‌آوا

نوجوان (پسر)

دیکشنری فارسی به انگلیسی

stripling

نوجوان بزهکار

دیکشنری فارسی به انگلیسی

juvenile delinquent

کودک و نوجوان

فرهنگ گنجواژه

نوجوان.

کودک و نوجوان

juveniles

واژه‌های مصوب فرهنگستان

اصطلاحی که ناشران در اشاره به کتاب‌های ویژۀ ردۀ سنی کودکان و نوجوانان به کار می‌برند

ادبیات کودک و نوجوان

juvenile literature

واژه‌های مصوب فرهنگستان

آثاری که به‌طور خاص برای کودکان و نوجوانان تهیه شده باشد

جست‌وجوی مشابه

نوجوانی

لغت‌نامه دهخدا

نوجوانی . [ ن َ / نُو ج َ ] (حامص مرکب ) نوجوان بودن . حداثت . حداثت سن . (یادداشت مؤلف ). صفت نوجوان . تازه سال بودن : ببخشای بر نوجوانی ّ من بدین بازوی خسروانی ّ من . فردوسی .||