نوشابه

nušābe

معنی

۱. نوعی نوشیدنی شیرین و گازدار.
۲. [قدیمی] آب گوارا.
۳. [قدیمی] شربت.
⟨ نوشابهٴ الکلی: مشروب الکلی؛ عرق.

مترادف

۱. آشامیدنی، شربت، نوشیدنی
۲. شراب، مشروب

جست‌وجوی دقیق

نوشابه

لغت‌نامه دهخدا

نوشابه . [ ب َ ] (اِخ )نام زنی است که پادشاه ملک بردع بوده . (برهان قاطع)(از رشیدی ) (از غیاث اللغات ) (از جهانگیری ). نام ملکه ٔ بردع که سکندر به لباس رسولان پیش او رفته بود . (از آنندراج ). رجوع به اسکندرنامه ٔ نظامی و نیز رجوع به بردع شود : برآر

نوشابه

لغت‌نامه دهخدا

نوشابه . [ ب َ/ ب ِ ] (اِ مرکب ) آب گوارا. (انجمن آرا) (آنندراج ) (رشیدی ). آب خوشگوار. (فرهنگ خطی ). شربت : مباد این درج دولت را نوردی میفتاد اندر این نوشابه گردی . نظامی (از انجمن آرا).<

نوشابه

فرهنگ فارسی عمید

۱. نوعی نوشیدنی شیرین و گازدار.۲. [قدیمی] آب گوارا.۳. [قدیمی] شربت.&lang; نوشابهٴ الکلی: مشروب الکلی؛ عرق.

نوشابه

دیکشنری فارسی به عربی

شراب , مرطب , مشروب کحولي

نوشابه

فرهنگ فارسی معین

(بِ) (اِمر.) 1 - آب حیات . 2 - مشروب الکلی . 3 - آب گوارا

جست‌وجوی هم‌آوا

نوشابه ای مرکب از چند نوشابه دیگر

دیکشنری فارسی به عربی

کوکتيل

نوشابه ساز

لغت‌نامه دهخدا

نوشابه ساز. [ ب َ / ب ِ ](نف مرکب ) سازنده ٔ نوشابه . آنکه نوشابه تهیه کند. (فرهنگ فارسی معین ). عرق کش . سازنده ٔ مشروبات الکلی .

نوشابه سازی

لغت‌نامه دهخدا

نوشابه سازی . [ ب َ / ب ِ ] (حامص مرکب ) عمل و شغل نوشابه ساز. (فرهنگ فارسی معین ). عرق کشی . ساختن و تهیه کردن مشروبات الکلی . || (اِ مرکب ) جای ساختن مشروبات الکلی . رسومات .