نوک

nok

معنی

۱. (زیست‌شناسی) منقار پرنده.
۲. تیزی سر چیزی: نوک سوزن، نوک قلم، نوک کارد، نوک شمشیر.
۳. گوشه.

مترادف

۱. نیش
۲. منقار، نول
۳. راءس، سر، فرق، قله
۴. انتها، بن، بیخ، ته، ته، تی

جست‌وجوی دقیق

نوک

لغت‌نامه دهخدا

نوک . [ن َ ] (ع اِمص ) حمق . (متن اللغة). رجوع به نوک شود.

نوک

نوک . [ ن َ وَ ] (ع مص ) گول گردیدن . (منتهی الارب ). احمق شدن . (از اقرب الموارد) (از متن اللغة). نواکة. (منتهی الارب ) (متن اللغة) (اقرب الموارد) نُواک . نَواک . (متن اللغة) (اقرب الموارد). رجوع به اَنوَک شود.

نوک

لغت‌نامه دهخدا

نوک . (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان القورات بخش حومه ٔ شهرستان بیرجند. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9).

نوک

لغت‌نامه دهخدا

نوک . (اِخ ) نوک بالا و نوک پائین نام دو ده کوچک است از دهستان شهاباد بخش حومه ٔ شهرستان بیرجند. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9).

نوک

لغت‌نامه دهخدا

نوک . (ع ص ، اِ) ج ِ انوک است . رجوع به اَنوَک شود. || ج ِ نوکاء. رجوع به نوکاء شود. || (اِمص ) حمق . (اقرب الموارد). گولی . (منتهی الارب ). نَوک . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (متن اللغة). گویند داءالنوک لیس له دواء. || (مص ) نواکة. نواک . نَوَک . (متن اللغة). رجوع به نَوَک

جست‌وجوی هم‌آوا

سوفار

nock

واژه‌های مصوب فرهنگستان

شکافی در انتهای تیر که زه در آن قرار می‌گیرد

نوک نوک کردن

دیکشنری فارسی به انگلیسی

peck

بَرهمایی نوک‌به‌نوک

edge-to-edge occlusion

واژه‌های مصوب فرهنگستان

← بَست نوک‌به‌نوک

بَست نوک‌به‌نوک

edge-to-edge bite, end-to-end bite

واژه‌های مصوب فرهنگستان

وضعیتی که در آن دندان‌های قدامی فک بالا و پایین در حالت بَرهمایی مرکزی به‌صورت نوک‌به‌نوک قرار دارند متـ . بَرهمایی نوک‌به‌نوک edge-to-edge occlusion

نوک تیز شی ئ مانند نوک شاخ

دیکشنری فارسی به انگلیسی

prong

جست‌وجوی مشابه

نوک نوک کردن

دیکشنری فارسی به انگلیسی

peck

نوکاء

لغت‌نامه دهخدا

نوکاء. [ ن َ ] (ع ص ) زن گول . (آنندراج ). تأنیث انوک است . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به اَنوَک شود.

نوکاح

لغت‌نامه دهخدا

نوکاح . [ ن َ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان گل فریز بخش خوسف شهرستان بیرجند. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9).

نوکند

لغت‌نامه دهخدا

نوکند. [ ن َ / نُو ک َ ] (ن مف مرکب )نوکنده . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به نوکنده شود.

نوکار

لغت‌نامه دهخدا

نوکار. [ ن َ / نُو ] (ص مرکب ) مبتدی و بی وقوف در کار. کم تجربه . کسی که تازه به شغلی یا هنری پرداخته . تازه کار. مبتدی . || شاگرد. تلمیذ. (ناظم الاطباء). || نوکر. (فرهنگ فارسی معین ) : ملک ناصرالدین علی ملک را که از ا

جست‌وجوی متن

نُک

گویش بختیاری

نوک، منقار، نوک (مداد).

nipple

دیکشنری انگلیسی به فارسی

نوک پستان، نوک غده، پستانک مخصوص شیربچه، از نوک پستان خوردن

tipped

دیکشنری انگلیسی به فارسی

نوک، نوک گذاشتن، نوک دار کردن، کج کردن، انعام دادن، محرمانه رساندن، یک ور شدن

fingertips

دیکشنری انگلیسی به فارسی

نوک انگشتان، نوک انگشت، سرانگشت

fingertip

دیکشنری انگلیسی به فارسی

نوک انگشتی، نوک انگشت، سرانگشت

جست‌وجوی هم‌آغاز

نوک آباد

لغت‌نامه دهخدا

نوک آباد. (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان بم پشت بخش مرکزی شهرستان سراوان . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8).

نوک جنوب

لغت‌نامه دهخدا

نوک جنوب . [ نُک ْ ک ِ ج َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان حومه ٔ بخش بمپور شهرستان ایرانشهر، در جلگه ٔ گرمسیری واقع است و 180 تن سکنه دارد. آبش از رودخانه ٔ بمپور، محصولش غلات و ذرت ، شغل مردمش زراعت است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج <span class=

نوک آباد

لغت‌نامه دهخدا

نوک آباد. (اِخ ) دهی است از بخش حومه ٔ شهرستان ایرانشهر و بر کنار راه ایرانشهر به بمپور، در جلگه ٔ گرمسیری واقع است و 150 تن سکنه دارد. آبش از قنات ، محصولش غلات و ذرت و خرما و لبنیات ، شغل مردمش زراعت و گله داری است . (از فرهنگ جغرافیائی ایر

نوک آباد

لغت‌نامه دهخدا

نوک آباد. (اِخ ) دهی است از دهستان ده بالای بخش خاش شهرستان زاهدان ، در27 هزارگزی شمال شرقی خاش و بر سر راه گزو به خاش ، در جلگه ٔ گرمسیری واقع است و 162 تن سکنه دارد. آبش از قنات ، محصولش غلات و پنبه و لبنیا

نوک آباد

لغت‌نامه دهخدا

نوک آباد. (اِخ ) دهی است از دهستان شیان بخش فلاورجان شهرستان اصفهان ، در 15 هزارگزی جنوب غربی فلاورجان و 6 هزارگزی جاده ٔ شهرکرد به اصفهان ، در جلگه ٔ معتدل هوایی واقع است و 1510</s

جست‌وجوی هم‌قافیه

درنوک

لغت‌نامه دهخدا

درنوک . [ دُ ] (ع اِ) نوعی از جامه یا فکندنی و یا پارچه ٔ گستردنی . (منتهی الارب ). جامه و یا فرش که پرز داشته باشد و پشم شتر را بدان تشبیه کنند. (از اقرب الموارد). درنیک . گویند اصل آن عربی نیست ، و از قدیم آنرا بکار برده اند. (از المعرب جوالیقی ). ج ، دَرانِک ، دَرانیک . (ا

دفنوک

لغت‌نامه دهخدا

دفنوک . [ دَ / دَ ف َ ] (اِ) غاشیه و زین پوش . (برهان ). غاشیه که هنگام سواری چاکران بر دوش افکنده پیشاپیش اسپ خواجه ٔ خود روند، و چون فرودآید آنرا بر روی زین کشند. (آنندراج ) : کون چو دفنوک پاره پاره شده چاکرش

پیرزنوک

لغت‌نامه دهخدا

پیرزنوک . [ زَ ] (اِخ ) دهی از دهستان مؤمن آباد بخش درمیان شهرستان بیرجند. واقع در 63 هزارگزی جنوب درمیان و4 هزارگزی جنوب شوسه ٔ درمیان به درح . دامنه ، گرمسیر، دارای 14 تن

پیرنوک

لغت‌نامه دهخدا

پیرنوک . (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان دلاور بخش دشتیاری شهرستان چاه بهار، واقع در 27هزارگزی باختر دشتیاری ، کنار راه مالرو دشتیاری به قصرقند، دارای 5 خانوار. (فرهنگ جغرافیایی ایران ج <span class="hl" dir="lt

خانوک

لغت‌نامه دهخدا

خانوک . (اِخ ) دهی است از دهستان حتکن بخش زرند شهرستان کرمان . واقع در25 هزارگزی خاوری زرند و 18 هزارگزی شمال راه فرعی زرند - کرمان ، ناحیه ای است کوهستانی و سردسیر. دارای 874</span

درپیوند

بیشتر بدانید

نوک

nok

معنی

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

دیکشنری فارسی به انگلیسی

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

دیکشنری فارسی به انگلیسی

جست‌وجوی مشابه

دیکشنری فارسی به انگلیسی

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

گویش بختیاری

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا