نی شکر

neyše(a)kar

معنی

نوعی نی با برگ‌های دراز، گل‌های سرخ کم‌رنگ، و ساقه‌های بلند که در آن مغزی وجود دارد که دارای مادۀ قند است و از آن قند و شکر درست می‌کنند.

جست‌وجوی دقیق

نی شکر

فرهنگ فارسی معین

(نَ شَ یا نِ ش کَ) [ په . ] (اِمر.) نوعی از نی با ساقه های بلند که برگ های دراز و گل های سرخ کم رنگ دارد. در داخل آن شیره ای وجود دارد که از آن شکر به دست می آورند.

جست‌وجوی هم‌آوا

سحابی نِی ـ آلن

Ney-Allen Nebula

واژه‌های مصوب فرهنگستان

چشمۀ گسترده‌ای از گسیل فروسرخ که در سحابی جبار و در نزدیکی ذوزنقه واقع شده است

ابعاد نهایی

finished size, neat size, finished measure, net measure, net size, target size

پرسش آری ـ نه‌ای

yes-no question

واژه‌های مصوب فرهنگستان

یکی از انواع جمله‌های پرسشی که پاسخ آن آری یا نه است

نه پشت دیوار ما

not in my backyard, NIMBY

واژه‌های مصوب فرهنگستان

باوری عمومی که بر پایۀ آن مردم خواهان دفع پسماندهای تولیدشده هستند مشروط بر آنکه محل دفع در نزدیکی ملک آنها نباشد

عاملی n

factorial n

واژه‌های مصوب فرهنگستان

حاصل‌ضرب اعداد صحیح از 1 تا n متـ . فاکتوریل n

جست‌وجوی مشابه

نیم شکر

گویش تهرانی

حلوای آرد برنج و هل و گلاب و شکر که تکه تکه بریده می‌شود

آب نی شکر

لغت‌نامه دهخدا

آب نی شکر. [ ب ِ ن َ / ن ِ ش َ / ش ِ ک َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) عسل القصب . (تحفه ).

جست‌وجوی متن

سیاشکر

تالله

پانیذ

واژه‌نامه آزاد

نی شکر از عسل شیرین تر و از شکر سفیدتر شیرین تر از عسل نی شکر

ورژ

لغت‌نامه دهخدا

ورژ. [ وَ رَ ] (اِ) خولنجان و نی شکر. (ناظم الاطباء).

خوز

لغت‌نامه دهخدا

خوز. [ ] (اِ) نی شکر. (برهان قاطع). در حاشیه ٔ برهان قاطع آمده است : نیشکر را بدان جهت خوز می گویند که در خوز (خوزستان ) فراوان یافت میشود(؟).

جست‌وجوی هم‌آغاز

نی

نی . [ ن َ / ن ِ ] (اِ) قصب . (آنندراج ) (منتهی الارب ). گیاهی آبی و دارای ساقه ٔ میان کاواک و راست . (ناظم الاطباء). گیاهی که ساقه ٔ آن دراز و میان تهی و به ضخامت انگشتی یا بیش از آن است . (از حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). و رنگ آن غالباً زرد

نی

لغت‌نامه دهخدا

نی ٔ. (ع ص ، اِ) گوشت نیم پخته . (منتهی الارب ) (آنندراج ). گوشتی که پخته نشده است یا گوشتی که آتش بدان نرسیده است . (از متن اللغة).

نی

لغت‌نامه دهخدا

نی ٔ. [ ن َی ْءْ ] (ع مص ) نیم جوش گردیدن گوشت و نیکو پخته نشدن . (از منتهی الارب ). خام ماندن گوشت . (تاج المصادر بیهقی ). || دور شدن کسی ، لغتی است در نأی . (از منتهی الارب ).

نی

لغت‌نامه دهخدا

نی . (حرف ربط، شبه جمله ) نه . حرف نفی است . رجوع به نه شود : دل پارسی باوفا کی بودچوآری کند رای او نی بود. فردوسی .سر از راه پیچیده و داد نی ز یزدان و نیکی به دل یاد نی . فردوسی .

نی

لغت‌نامه دهخدا

نی . (شبه فعل ) نیست . مخفف نیست . صورتی از نیست . (یادداشت مؤلف ) : آه و دریغا که خردمند راباشد فرزند و خردمند نی ورچه ادب دارد و دانش پدرحاصل میراث به فرزند نی . رودکی .مر او را خرد نی و تیمار نی به

جست‌وجوی هم‌قافیه

دامانی

لغت‌نامه دهخدا

دامانی . (اِخ ) احمدبن فهربن بشیر الدامانی مولی بنی سلیم معروف به «فهرالرقی » از مردم دامان است . وی از جعفربن رفال و از وی ایوب وزان و اهل جزیره روایت کنند. پس از سال 200 هَ . ق . درگذشته است .

دامانی

لغت‌نامه دهخدا

دامانی . (ص نسبی ) منسوب به دامان جزیره .

دامغانی

لغت‌نامه دهخدا

دامغانی . (اِخ ) ابوعلی محمدبن عیسی الدامغانی . رجوع به محمدبن عیسی و رجوع به یتیمةالدهر ثعالبی ص 69 ج 4 شود.

دامغانی

لغت‌نامه دهخدا

دامغانی . (اِخ ) احمد قاضی . یا قاضی احمد او راست : کتاب الاستظهار یا الاستظهار الاخبار. وحمداﷲ مستوفی از آن نقل کند. (تاریخ گزیده چ اروپا ص 511 و 512) (نزهة القلوب چ اروپا مقاله سوم ص <span class="hl" dir="l

دامغانی

لغت‌نامه دهخدا

دامغانی . (اِخ ) الحنفی . از معاصران المقتدی خلیفه ٔ عباسی است . بخلافت المقتدی بامراﷲ ابوالقاسم در محضر شیخ ابی اسحاق شیرازی و ابن الصباغ واین دامغانی بیعت شده است و هم بایام مقتدی درگذشته ... رجوع به تاریخ الخلفاء سیوطی ص 280 و <span class=

درپیوند

بیشتر بدانید

نی شکر

neyše(a)kar

معنی

جست‌وجوی دقیق

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی مشابه

گویش تهرانی

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

گویش مازنی

گویش مازنی

واژه‌نامه آزاد

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا