هزارآوالغتنامه دهخداهزارآوا. [ هََ / هَِ ] (اِ مرکب ) هزاردستان . (انجمن آرا). بلبل . عندلیب . هزار. هزاران . (یادداشت به خط مؤلف ).و او را هزارآواز هم میگویند. (برهان ) : تا هزارآوا از سرو برآرد آوازگوید او را مزن ای باربد رودنو
گازروئیهلغتنامه دهخداگازروئیه . [ زِ ئی ی ِ ] (اِخ ) دهی است کوچک از دهستان گور، بخش ساردوئیه شهرستان جیرفت ، واقع در 50 هزارگزی خاور ساردوئیه و 4هزارگزی شمال راه مال رو ساردوئیه به دارزین . دارای 12</s
عَزَّرُوهُفرهنگ واژگان قرآناو را با احترام و تعظيم ياري دادند(تعزير همان نصرت است ، البته نصرت توأم با تعظيم )
ازروی غفلتفرهنگ فارسی طیفیمقوله: شرایط و عَمَلِ شهود روی غفلت، شتابزده، زود، هول‌هولکى، بى‌تأمل، دستپاچه، عجولانه سهواً، اشتباهی بی‌مطالعه، بدون مقدمه، بی‌تأمل، بدون تدارک قبلی، الله‌بختى، برحسب تصادف، سازمان‌نیافته باتعلل، دیر، باتأخیر غفلتاً بی‌پروا، ناگهان هرطور که‌شد، هرجوری مورد غفلت واقع‌شده ◄واگذاشته▲
ازروی هوسفرهنگ فارسی طیفیمقوله: اختیار فردی؛ عام هوس‌آمیز، غیرقابلپیش‌بینی، غیرمنتظره، دلبخواهی، خودسرانه، مستبدانه، متناقض، ناجور
هزارآوازلغتنامه دهخداهزارآواز. [ هََ / هَِ ] (اِ مرکب ) هزارآوا. (برهان ). بلبل . عندلیب . هزار. هزاران . هزاردستان : هزارآواز چون دانا همه نیکو و خوش گویدولیکن زاغ همچون مرد جاهل ژاژها خاید. ناصرخسرو.
بلبلفرهنگ مترادف و متضاد۱. عندلیب، هزار، هزارآوا، هزاردستان، شبخوان، شباهنگ ≠ زاغ، زغن ۲. روان ۳. پرحرف
هزارداستانلغتنامه دهخداهزارداستان . [ هََ / هَِ ] (اِ مرکب ) بلبل . (غیاث ). بلبل را گویند، و به عربی عندلیب خوانند. (برهان ). رجوع به هزاردستان و هزارآوا و هزار شود.
هزارفرهنگ فارسی عمید۱. (ریاضی) عدد اصلی برابر با ده صدتا؛ عدد «۱۰۰۰».۲. یک ریال.۳. [قدیمی] نوعی بلبل؛ هزارآوا؛ هزاردستان؛ هزاران.
هزارآوازلغتنامه دهخداهزارآواز. [ هََ / هَِ ] (اِ مرکب ) هزارآوا. (برهان ). بلبل . عندلیب . هزار. هزاران . هزاردستان : هزارآواز چون دانا همه نیکو و خوش گویدولیکن زاغ همچون مرد جاهل ژاژها خاید. ناصرخسرو.
