امتینلغتنامه دهخداامتین . [ اِ م ِ ] (فرانسوی ، اِ) ماده ای است بشکل فلسهای قهوه ای رنگ که آنرا از ریشه ٔ اپیکا بدست آرند. طعمش تلخ است و در آب گرم زود حل میشود و در 50 درجه حرارت ذوب میگردد. قی آور است و بر ضد اسهال بکار میرود. (از فرهنگ فارسی معین ) (گیاه شن
امثنلغتنامه دهخداامثن . [ اَ ث َ ] (ع ص ) مرد چکمیزک زده که بولش قطره قطره چکد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). کسی که نمیتواند بولش را در مثانه نگه دارد. (از اقرب الموارد) (از تاج المصادر بیهقی ).
