هنج

hanj

معنی

۱. = هنجیدن
۲. هنجنده؛ کشنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): ◻︎ کمندی عدو‌هنج از بهر کین / فرو‌هشته چون اژدهایی ز زین (لبیبی: شاعران بی‌دیوان: ۴۸۸).

جست‌وجوی دقیق

هنج

لغت‌نامه دهخدا

هنج . [ هََ ] (اِمص ) به معنی کشیدن باشد و امر به این معنی هم هست یعنی بکش . || به معنی انداختن هم گفته اند. || (ص ) دو چیز را نیز گویند که بحسب کیفیت یک قدر داشته باشند، همچو آوازی که با سازی کوک شده باشد. || دو شخص که بر یک قصد و یک عزم و یک اراده باشند. (برهان ).

هنج

فرهنگ فارسی عمید

۱. = هنجیدن۲. هنجنده؛ کشنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): ◻︎ کمندی عدو‌هنج از بهر کین / فرو‌هشته چون اژدهایی ز زین (لبیبی: شاعران بی‌دیوان: ۴۸۸).

هنج

دیکشنری فارسی به انگلیسی

norm, rule

هنج

norm 1

واژه‌های مصوب فرهنگستان

تابعی نامنفی با نماد رایج || . || بر یک فضای بُرداری که خواصی شبیه تابع قدر مطلق در اعداد مختلط دارد

جست‌وجوی هم‌آوا

غاز تایوانی

Anas formosa

واژه‌های مصوب فرهنگستان

گونه‏ای کوچک جثه از اردکیان و راستۀ غازسانان با بدن حنایی یا قهوه‏ای روشن و بال‌های سفید

خواجه

eunuch

واژه‌های مصوب فرهنگستان

مرد یا پسری که فاقد بیضه یا دستگاه تناسلی بیرونی باشد

پیوست اطلاعاتی

intelligence annex

واژه‌های مصوب فرهنگستان

سند پشتیبانی اطلاعاتی از یک طرح یا دستور عملیاتی که در مورد وضعیت دشمن اطلاعات کاملی به دست می‌دهد و وظیفۀ افراد و روش‌های اجرایی را تعیین می‌کند

حنج

لغت‌نامه دهخدا

حنج . [ ح َ ] (ع مص ) کج کردن . (ناظم الاطباء). کژ کردن کسی را. (منتهی الارب ). کژ کردن چیزی را: حنجه ؛ اماله عن وجهه . (آنندراج ) (اقرب الموارد). سخت تافتن رسن را. (منتهی الارب ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). || عارض شدن : حنجت حاجة؛ عارض شد احتیاج . (منتهی ا

حنج

لغت‌نامه دهخدا

حنج . [ ح ِ ] (ع اِ) دل و میانه ٔ هر چیزی . (بحر الجواهر). ریشه . (ناظم الاطباء). اصل . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد): رجع فلان الی حنجه و بنجه ؛ اَی رجع الی اصله . (اقرب الموارد). ج ، حِناج . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).

جست‌وجوی مشابه

هنجار

لغت‌نامه دهخدا

هنجار. [ هَِ / هََ ] (اِ) راه و روش و طریق و طرز و قاعده و قانون . (برهان ). در سنسکریت سمکارا به معنی گشتن و گردیدن و راه است . (حاشیه ٔ برهان چ معین ) : به آخر شکیبایی آورد پیش که جز آن نمی دید هنجارخویش .<br

هنجام

لغت‌نامه دهخدا

هنجام . [ هََ ] (ص ) مردم بیکار و تنبل وکاهل و باطل و مهمل را گویند. (برهان ) : در دنیا سخت سختی و در دین پی سست و میانه کار و هنجامی .ناصرخسرو.

هنجل

لغت‌نامه دهخدا

هنجل . [ هَُ ج ُ ] (ع ص ) گران سنگ . (منتهی الارب ). ج ، هناجل . (اقرب الموارد). || مرد گران که صحبتش را ناخوش دارند. (منتهی الارب ).

هنجمک

لغت‌نامه دهخدا

هنجمک . [ هَِ ج َ م َ ] (اِ) برغست را گویند و آن علفی است شبیه به اسفناج که در آش ها آرد کنند و به عربی تملول خوانند. (آنندراج ).

هنجن

لغت‌نامه دهخدا

هنجن . [ هََ ج َ ] (اِخ ) دهی است از بخش نطنز شهرستان کاشان . دارای 940 تن سکنه ، آب آن از رودخانه ٔ ابیانه و9 رشته قنات ، محصول عمده اش غله ، حبوب ، انار، انجیر،سیب و کار دستی زنان گیوه بافی است . قلعه ٔ خرا

جست‌وجوی متن

Stonehenge

دیکشنری انگلیسی به فارسی

استون هنج

اتحاد قطبشی

polarization identity

واژه‌های مصوب فرهنگستان

در یک فضای ضرب درونی، بیان صریح ضرب درونی دو بُردار برحسبِ هنج مجموع و هنج تفاضل آن بُردارها

توپولوژی عملگری یکنواخت

uniform operator topology,norm topology, uiform topology

واژه‌های مصوب فرهنگستان

توپولوژی حاصل از هنج بر روی فضای عملگرهای خطی

ابتلاع

دیکشنری عربی به فارسی

در هنج , در هنگ , قورت دادن , داخل معده کردن , فرو بري

مجموعۀ دنباله‌ای‌فشردۀ ضعیف

weakly sequentially compact set

واژه‌های مصوب فرهنگستان

زیرمجموعه‌ای از یک فضای بُرداری هنج‌دار که نسبت به توپولوژی ضعیف، دنباله‌ای فشرده است

جست‌وجوی هم‌آغاز

هنجار

لغت‌نامه دهخدا

هنجام

لغت‌نامه دهخدا

هنجل

لغت‌نامه دهخدا

هنجمک

لغت‌نامه دهخدا

هنجن

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

دژآهنج

لغت‌نامه دهخدا

دژآهنج . [ دُ هََ ] (ص مرکب ) دژآهنگ . بدخوی .(برهان ). بدخوی و ترش روی . (ناظم الاطباء). تندخلق . || خشمگین و سهمناک و بدکردار. (برهان ). خشمگین و غضبناک . || (اِ مرکب ) تیر تخش . (برهان ) (آنندراج ). || زوبین . (برهان ). سنان کوچک . (آنندراج ). نیزه ٔ کوچک نوک تیز. (ناظم ال

دم آهنج

لغت‌نامه دهخدا

دم آهنج . [ دَ هََ ] (ص مرکب ) بادآلود و متورم .(ناظم الاطباء). || به دم کشنده . دم آهنگ . بلعنده . که چون اژدها به دم کشد و بکشد : اگر زآنکه خواهی بیابی رهاز چنگ دم آهنج نر اژدها. فردوسی .بدو گفت ای مردم بی بها<br

دودآهنج

لغت‌نامه دهخدا

دودآهنج . [ هََ ] (اِ مرکب ) دودآهنگ . (از برهان ) (از ناظم الاطباء) (از فرهنگ جهانگیری ). دوددان . رجوع به دودآهنگ شود.

دودهنج

لغت‌نامه دهخدا

دودهنج . [ هََ ] (اِ مرکب ) دودهنگ . دودآهنج . دودآهنگ . (از ناظم الاطباء) (از برهان ). همان دودآهنگ است . (آنندراج ). رجوع به دودآهنج و دودآهنگ در همه ٔ معانی شود.

جبلهنج

لغت‌نامه دهخدا

جبلهنج . [ ج َ ل َ هََ ] (معرب ، اِ) جبرآهنگ . جبلاهنگ . جلبهنگ . در اختیارات بدیعی چنین آمده : جبلاهنگ و جبلهنگ نیز گویند. بپارسی جبراهنگ گویند و آن تخم زرد خار است و بیخ وی تربد زرداست و گویند تخم دند سیاه است و فعل وی مانند فعل خربق بود و بهترین وی هندی بود، خلوقی رنگ ، بر

درپیوند

بیشتر بدانید

هنج

hanj

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به انگلیسی

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

دیکشنری انگلیسی به فارسی

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

دیکشنری عربی به فارسی

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا