هوهولغتنامه دهخداهوهو. (اِ صوت ) حکایت آواز از قبیل باد و غیره . (یادداشت مؤلف ). اسم صوت بعضی مرغان چون کبوتر و جز آن .- هوهو زدن ؛ آواز برآوردن : چو گل نقاب برافکند و مرغ هوهو زدمنه ز دست پیاله چه میکنی هی هی .<p class="autho
هوهولغتنامه دهخداهوهو. [ هَُ وَ هَُ وَ ](اِ مرکب ) لفظی است مرکب که آن را اسم قرار داده اندو به الف و لام تعریف معرف گردانند و مراد از آن اتحاد در ذات است یعنی صدق و آن حمل ایجابی است به مواطات ، و گاهی مراد از آن اتحاد مفهومی است و اقسام آن مانند اقسام وحدت است چنانچه شیخ الرئیس در الهیات شف
هوهوفرهنگ فارسی عمید۱. صدایی که از وزیدن بادهای سخت یا هیاهوی مردم بهگوش برسد.۲. صدای برخی از مرغان خوشآواز.۳. صدای مرغ شب: ◻︎ چو گل نقاب برافکند و مرغ زد هوهو / منه ز دست پیاله چه میکنی هیهی (حافظ: ۸۶۰).
سوءاستفاده از حق ویژهabuse of privilegeواژههای مصوب فرهنگستانکاری که کاربر برخلاف سیاست یا مقررات سازمان انجام دهد
پیشنهاد ویژۀ مسافرتیspecial offer of travelواژههای مصوب فرهنگستانارائۀ خدمات گردشگری ارزانقیمت که تابع شرایط خاصی است
گویچه 1ballotini, glass beads, glass balls, glass ballotini, balls of glassواژههای مصوب فرهنگستانهریک از کرههای شیشهای شفاف بسیار کوچک در اندازههای مختلف که در پوشرنگها برای بازتابش نور، در لاستیکها برای پخت و در پلاستیکها برای جلوگیری از جمعشدگی به کار میرود متـ . گویچۀ شیشهای
حوّاOphiuchus, Oph, Serpent Bearerواژههای مصوب فرهنگستانصورت فلکی بزرگ استوای آسمان در همسایگی شمالی صورت عقرب، که به شکل مردی ماربهدست تصور میشود
حمل هوهولغتنامه دهخداحمل هوهو. [ ح َ ل ِ هَُ وَ هَُ وَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) رجوع به حمل مواطاة شود.
هی هیلغتنامه دهخداهی هی . [ هََ هََ / هَِ هَِ ] (صوت ) عجب عجب . سخت عجیب . چه شگفت : قصد لب تو کردم زلف تو گفت هی هی از هجر غافلی تو کت از جهان برآرد. خاقانی .گفت هی هی گفت تن زن ای دژم تا در ا
نقاب برافکندنلغتنامه دهخدانقاب برافکندن . [ ن ِ ب َ اَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) نقاب از رخ برگرفتن . رخ نمودن . ظاهر شدن . پدیدار گشتن . نمایان شدن : نقاب برفکن و آتشی به جانم زن ز دیده ٔ تر من همچو شمع آب بریز. خاقانی .نظارگان مصر بریدند دست از
حمل مواطاةلغتنامه دهخداحمل مواطاة. [ ح َ ل ِ م ُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) چون دو معنی در ذهن درآید و یکی را وصف کنند، بدیگر معنی نه به آن طریق که حقیقت هر دو یکی باشد بل به آن طریق که گویند آنچه این معنی براو اطلاق کنند همان است که دیگر معنی بر او اطلاق کنند، آن دو معنی را موضوع و محمول خوانند. م
حقیقتلغتنامه دهخداحقیقت . [ ح َقی ق َ ] (ع اِ) چیزی که بطور قطع و یقین ثابت است . حقیقت اسم است برای چیزی که در محل خود مستقر باشد. (از تعریفات جرجانی ). تاء در حقیقت برای تأنیث نیست بلکه برای نقل از صفت به اسم است مانند تاء علامت .- حقیقت شدن ؛ ثابت شدن . محقق شد
معادلغتنامه دهخدامعاد.[ م َ ] (ع مص ) برگردیدن . عود. || بازگشتن . || رد کردن . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || بازگردانیدن . || (اِ) بازگشت . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). بازگشت . عود. عودت . رجعت . مراجعت . معاودت . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || (اِ) جای
حمل هوهولغتنامه دهخداحمل هوهو. [ ح َ ل ِ هَُ وَ هَُ وَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) رجوع به حمل مواطاة شود.