واصفلغتنامه دهخداواصف . [ ص ِ ] (اِخ ) احمد افندی بغدادی شاعر عثمانی . وی قسمتی از تاریخ عثمانی را نوشته و به سال 1221هَ . ق . درگذشته است . (از قاموس الاعلام ترکی ج 6).
واصفلغتنامه دهخداواصف . [ ص ِ ] (اِخ ) اندرونی ، عثمان بک . شاعر عثمانی متوفی به سال 1240 هَ . ق . (از قاموس الاعلام ترکی ج 6).
واصفلغتنامه دهخداواصف . [ ص ِ ] (اِخ ) حسین افندی شاعر از مردم استانبول متوفی به سال 1104 هَ . ق . (از قاموس الاعلام ترکی ج 6).
واصفلغتنامه دهخداواصف . [ ص ِ ] (اِخ ) عبداﷲ افندی شاعر عثمانی متوفی به سال 1129 هَ . ق . (از قاموس الاعلام ترکی ج 6).
واصفلغتنامه دهخداواصف . [ ص ِ ] (اِخ ) مولوی معراج الدین از شعراست . برای آگاهی از شرح حال وی رجوع به «فرهنگ سخنوران » و «شمع انجمن » امیرالملک سید محمدبن حسن خان بهادر شود.
حسین واصفلغتنامه دهخداحسین واصف . [ ح ُ س َ ن ِ ص ِ ] (اِخ ) ابن عبداﷲ رومی شاعر متخلص به واصف . درگذشته به سال 1104 هَ . ق . دیوان ترکی دارد. (هدیة العارفین ج 1 ص 324).
واصف جانلغتنامه دهخداواصف جان . [ ص ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان لواسان بزرگ از بخش افجه ٔ شهرستان تهران . ناحیه ای است کوهستانی و سردسیر که 519 تن سکنه دارد. آب آن از رودخانه ٔ لواسان ، محصول آنجا غلات و بنشن و شغل اهالی زراعت است .راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرا
واصف مشهدیلغتنامه دهخداواصف مشهدی . [ ص ِ ف ِ م َ هََ ] (اِخ ) (ملا ابراهیم ...) شاعری است متخلص به واصف از اهالی مشهد. نصرآبادی درباره ٔ آن چنین گوید: مدتی در خدمت عالیحضرت میرزامحسن متولی مشهد مقدس بود. دست از ملازمت کشیده به مدرسه رفته به تحصیل مشغول شد و در این سال اراده ٔ هندوستان کرده در بندر
حسین واصفلغتنامه دهخداحسین واصف . [ ح ُ س َ ن ِ ص ِ ] (اِخ ) ابن عبداﷲ رومی شاعر متخلص به واصف . درگذشته به سال 1104 هَ . ق . دیوان ترکی دارد. (هدیة العارفین ج 1 ص 324).
واصف جانلغتنامه دهخداواصف جان . [ ص ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان لواسان بزرگ از بخش افجه ٔ شهرستان تهران . ناحیه ای است کوهستانی و سردسیر که 519 تن سکنه دارد. آب آن از رودخانه ٔ لواسان ، محصول آنجا غلات و بنشن و شغل اهالی زراعت است .راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرا
واصف مشهدیلغتنامه دهخداواصف مشهدی . [ ص ِ ف ِ م َ هََ ] (اِخ ) (ملا ابراهیم ...) شاعری است متخلص به واصف از اهالی مشهد. نصرآبادی درباره ٔ آن چنین گوید: مدتی در خدمت عالیحضرت میرزامحسن متولی مشهد مقدس بود. دست از ملازمت کشیده به مدرسه رفته به تحصیل مشغول شد و در این سال اراده ٔ هندوستان کرده در بندر
واصف ایرانیلغتنامه دهخداواصف ایرانی . [ ص ِ ف ِ ] (اِخ ) میرزا محمدامین واصف ایرانی از شاعران است و شرح حال وی در «سفینه ٔ خوشگو» و در «نگارستان سخن » تألیف سید محمد صدیق حسن خان بهادر آمده است . (از فرهنگ سخنوران خیامپور).
واصف حیدرآبادیلغتنامه دهخداواصف حیدرآبادی . [ص ِ ف ِ ح َ دَ ] (اِخ ) سیدشاه نصیرالدین از شعراء و سخنوران است . به «فرهنگ سخنوران » دکتر خیام پور و «سخنوران چشم دیده » تألیف ترک علی شاه ترکی رجوع شود.
صف اندر صفلغتنامه دهخداصف اندر صف . [ ص َ اَ دَ ص َ ] (ق مرکب ) صف های پشت هم . صف از پی صف . صفاصف : فرشتگان عرش آشیان پیرامن وی صف اندر صف عاکف و واصف . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 448). رجوع به صف و صفاصف شود.
خوب خصاللغتنامه دهخداخوب خصال . [ خو خ ِ] (ص مرکب ) خوش طینت . خوش خصال . خوش اخلاق : مر ترا بس نبود آنچه صفات تو کنم واصف تست مدیح ملک خوب خصال . فرخی .مطربان طرب انگیز نوازند نواما نوازنده ٔ مدح ملک خوب خصال . <p class="autho
مشحونلغتنامه دهخدامشحون . [ م َ ] (ع ص ) پرکرده شده . (غیاث ) (آنندراج ). پرشده . انباشته شده . بارشده . ممتلی . (از ناظم الاطباء). آکنده و بر سرآمده . پر. مملو : وآیة لهم انا حملنا ذریتهم فی الفلک المشحون . (قرآن 41/36). یافت محلت و سر
واصف جانلغتنامه دهخداواصف جان . [ ص ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان لواسان بزرگ از بخش افجه ٔ شهرستان تهران . ناحیه ای است کوهستانی و سردسیر که 519 تن سکنه دارد. آب آن از رودخانه ٔ لواسان ، محصول آنجا غلات و بنشن و شغل اهالی زراعت است .راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرا
واصف مشهدیلغتنامه دهخداواصف مشهدی . [ ص ِ ف ِ م َ هََ ] (اِخ ) (ملا ابراهیم ...) شاعری است متخلص به واصف از اهالی مشهد. نصرآبادی درباره ٔ آن چنین گوید: مدتی در خدمت عالیحضرت میرزامحسن متولی مشهد مقدس بود. دست از ملازمت کشیده به مدرسه رفته به تحصیل مشغول شد و در این سال اراده ٔ هندوستان کرده در بندر
واصف ایرانیلغتنامه دهخداواصف ایرانی . [ ص ِ ف ِ ] (اِخ ) میرزا محمدامین واصف ایرانی از شاعران است و شرح حال وی در «سفینه ٔ خوشگو» و در «نگارستان سخن » تألیف سید محمد صدیق حسن خان بهادر آمده است . (از فرهنگ سخنوران خیامپور).
واصف حیدرآبادیلغتنامه دهخداواصف حیدرآبادی . [ص ِ ف ِ ح َ دَ ] (اِخ ) سیدشاه نصیرالدین از شعراء و سخنوران است . به «فرهنگ سخنوران » دکتر خیام پور و «سخنوران چشم دیده » تألیف ترک علی شاه ترکی رجوع شود.
واصف فرح آبادیلغتنامه دهخداواصف فرح آبادی . [ ص ِف ِ ف َ رَ ] (اِخ ) حکیم اشرف حسین پسر حکیم اصغر حسین متوفی در 1292 هَ . ق . شاعری است و برای دیدن شرح حال وی رجوع شود به «فرهنگ سخنوران » دکتر خیامپور و «شمع انجمن » امیرالملک سیدمحمد صدیق حسن خان بهادر.
حسین واصفلغتنامه دهخداحسین واصف . [ ح ُ س َ ن ِ ص ِ ] (اِخ ) ابن عبداﷲ رومی شاعر متخلص به واصف . درگذشته به سال 1104 هَ . ق . دیوان ترکی دارد. (هدیة العارفین ج 1 ص 324).
متواصفلغتنامه دهخدامتواصف . [ م ُ ت َص ِ ] (ع ص ) وصف کننده ٔ چیزی . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به تواصف شود.
قواصفلغتنامه دهخداقواصف . [ ق َ ص ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ قاصفة. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). رجوع به قاصفة شود.
تواصفلغتنامه دهخداتواصف . [ ت َ ص ُ ] (ع مص ) بهم وصف کردن . (زوزنی ). با هم صفت کردن چیزی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). وصف چیزی کردن بعضی برای بعضی ، یقال : هذا واعظ یتواصفونه و هو شی ٔ متواصف . (از اقرب الموارد).
