ولید

valid

معنی

۱. مولود؛ کودک؛ نوزاد.
۲. بنده.

مترادف

بنده، زاده، کودک، مولود

جست‌وجوی دقیق

ولید

لغت‌نامه دهخدا

ولید. [ وَ ] (اِخ ) ابن یزیدبن عبدالملک (86-96 هَ . ق .). از خلفای اموی . به روزگار خلافت وی مغرب الاقصی (مراکش ) و اندلس و ماوراءالنهر و قسمتی از هندوستان فتح شد. این خلیفه و شاعر از آل مروان در دمشق به دنیا

ولید

لغت‌نامه دهخدا

ولید. [ وَ ] (اِخ ) پدر خالد، سردار معروف اسلامی . رجوع به خالد شود : کجا شدند صنادید و سرکشان قریش زمنکران که مر ایشان بدند بس منکرولید و حارث و بوجهل و عتبه و شیبه کجاست آصف و کو ذوالحمار و کو عنتر؟ناصرخسرو.<

ولید

لغت‌نامه دهخدا

ولید. [ وَ ] (اِخ ) دهمین از شرفای حسنی مراکش (1040 - 1045 هَ .ق ). رجوع به طبقات سلاطین اسلام شود.

ولید

لغت‌نامه دهخدا

ولید. [ وَ] (ع ص ، اِ) زاده . (منتهی الارب ). مولود هنگامی که تولد میشود. (اقرب الموارد) (مهذب الاسماء). || کودک . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (مهذب الاسماء) (غیاث اللغات ) (ترجمان علامه ٔ جرجانی ) : مهر توبر صادر و وارد به احسان و کرم هست اف

ولید

فرهنگ فارسی عمید

۱. مولود؛ کودک؛ نوزاد.۲. بنده.

جست‌وجوی هم‌آوا

ژیگولت

لغت‌نامه دهخدا

ژیگولت . [ گ ُ ل ِ ] (فرانسوی ، ص ، اِ) تأنیث ژیگولو. زن ِ خودآراکه پیوسته در لهو و لعب و مجالس رقص وقت بگذراند.

گولت

لغت‌نامه دهخدا

گولت . [ ل ِ ] (اِخ ) شهری است در تونس ، بندر تجارتی و ماهیگیری است و 26300 تن جمعیت دارد.

ولد

لغت‌نامه دهخدا

ولد. [ وِ ] (ع اِ) فرزند.(منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به وَلَد شود.

ولد

لغت‌نامه دهخدا

ولد. [ وُ ] (ع اِ) فرزند. || ج ِ وَلَد. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || ج ِ وَلود. (منتهی الارب ). رجوع به ولود شود.

ولت

لغت‌نامه دهخدا

ولت . [ وَ ] (ع مص ) کم کردن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (آنندراج ). نقصان کردن . (المصادر زوزنی ). || (اِمص ) کمی . (منتهی الارب ) (آنندراج ).

جست‌وجوی مشابه

ولیدآباد

لغت‌نامه دهخدا

ولیدآباد. [ وَ ] (اِخ ) دهی است جزء دهستان برچلو از بخش وفس شهرستان اراک . سکنه ٔ آن 356 تن است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).

ولیدات

لغت‌نامه دهخدا

ولیدات . [ وُ ل َ ] (ع اِ مصغر) مصغر لدات ج ِ لدة به معنی همزاد است . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).

ولیدالابان

لغت‌نامه دهخدا

ولیدالابان .[ وَ دُل ْ اَ ] (اِخ ) از محدثان است . در اصفهان سکونت داشت و به سال 310 هَ . ق . در همانجا وفات کرد.

ولیدون

لغت‌نامه دهخدا

ولیدون . [ وُ ل َ ] (ع اِ مصغر) مصغر لدون ج ِ لدة به معنی همزاد است . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).

ولیدة

لغت‌نامه دهخدا

ولیدة. [ وَ دَ ] (ع ص ، اِ) کودک مادینه . (از منتهی الارب ) (اقرب الموارد). دخترزاده . (مهذب الاسماء). || پرستار. (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء). || کنیز. (اقرب الموارد). ج ، ولائد. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (مهذب الاسماء). || زن مولوده میان عرب . (منتهی الارب ). المولودة

جست‌وجوی متن

ولدان

فرهنگ فارسی عمید

= ولید

ولدة

لغت‌نامه دهخدا

ولدة. [ وِ دَ] (ع اِ) ج ِ ولید. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ترجمان علامه ٔ جرجانی ترتیب عادل ). رجوع به ولید شود.

ابوالقاسم

لغت‌نامه دهخدا

ابوالقاسم . [ اَ بُل ْ س ِ ] (اِخ ) ولید. محدث است .

طاهیج

لغت‌نامه دهخدا

طاهیج . (اِخ ) نام زنی است که خالدبن ولید نهری از وی به مصالحه گرفت .

خالد

لغت‌نامه دهخدا

خالد. [ ل ِ ] (اِخ ) سلسکی . رجوع به خالدبن ولید سلسکی شود.

جست‌وجوی هم‌آغاز

ولیدآباد

لغت‌نامه دهخدا

ولیدات

لغت‌نامه دهخدا

ولیدات . [ وُ ل َ ] (ع اِ مصغر) مصغر لدات ج ِ لدة به معنی همزاد است . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).

ولیدالابان

لغت‌نامه دهخدا

ولیدالابان .[ وَ دُل ْ اَ ] (اِخ ) از محدثان است . در اصفهان سکونت داشت و به سال 310 هَ . ق . در همانجا وفات کرد.

ولیدون

لغت‌نامه دهخدا

ولیدون . [ وُ ل َ ] (ع اِ مصغر) مصغر لدون ج ِ لدة به معنی همزاد است . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).

ولیدة

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

خالد ولید

لغت‌نامه دهخدا

خالد ولید. [ ل ِ دِ وَ ] (اِخ ) وی یکی از صحابه است . رجوع به خالدبن ولید، ملقب به سیف اﷲ شود.

چشمه مولید

لغت‌نامه دهخدا

چشمه مولید. [ چ َ م َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان المقورات بخش حومه ٔ شهرستان بیرجند که در 24 هزارگزی شمال بیرجند واقع است . کوهستانی و معتدل است و 449 تن سکنه دارد. آبش از قنات .محصولش غلات . شغل اهالی زراعت

دیرالولید

لغت‌نامه دهخدا

دیرالولید. [ دَ رُل ْ وَ ] (اِخ ) یاقوت گوید: در شام میباشد ولی نمیدانم کجای شام است فقط مفسران کلام جریر گفته اند که وی در بیت زیر:لما تذکرت بالدیرین أرقنی صوت الدجاج و ضرب بالنواقیس .اشاره به دیرالولید کرده است .(از معجم البلدان ).

ابوالولید

لغت‌نامه دهخدا

ابوالولید. [ اَ بُل ْ وَ ] (اِخ ) ابن اکیمه .

ابوالولید

لغت‌نامه دهخدا

ابوالولید. [ اَ بُل ْ وَ ] (اِخ ) هشام بن عبدالملک الطیالسی . محدث است .

درپیوند

بیشتر بدانید

ولید

valid

معنی

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا