وند

vand

معنی

۱. عضو؛ وابسته (در ترکیب با کلمۀ دیگر): پیشوند، پسوند.
۲. منسوب به (در ترکیب با کلمۀ دیگر): باوند، فولادوند، دیرک‌وند، سکوند، دماوند.
۳. دارنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): گاووند، دولت‌وند.

جست‌وجوی دقیق

وند

لغت‌نامه دهخدا

وند. [ وَ ] (اِ) آوند. آب وند. ظرف و اناءمانند کاسه و کوزه و طبق و امثال آن . (برهان ) (انجمن آرا) (آنندراج ). || (پسوند) چون در آخر کلمات درآید افاده ٔ معنی «مند» کند، چون : بیدادوند، پولادوند، خداوند، خردوند. (انجمن آرا) (آنندراج ). صاحب و مالدار. (برهان ). پسوندی است دال ب

وند

فرهنگ فارسی عمید

۱. عضو؛ وابسته (در ترکیب با کلمۀ دیگر): پیشوند، پسوند.۲. منسوب به (در ترکیب با کلمۀ دیگر): باوند، فولادوند، دیرک‌وند، سکوند، دماوند.۳. دارنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): گاووند، دولت‌وند.

وند

فرهنگ فارسی معین

(وَ) لفظی است که خود معنی مستقل ندارد بلکه همیشه با کلمه ای دیگر ترکیب می شود تا معنی تازه بسازد. هرگاه پیش از کلمه واقع شود پیشوند و هرگاه در آخر کلمه بیآید پسوند نامیده می شود.

وند

گویش مازنی

عنکبوت

وند

affix

واژه‌های مصوب فرهنگستان

هر صورت‏سازی که به تکواژی دیگر مانند ریشه و ستاک متصل شود

جست‌وجوی هم‌آوا

پُوند پُوند

گویش گنابادی

در گویش گنابادی یعنی پر پر کردن ، لُک لُک کردن ، قطعه قطعه کردن

پوند

لغت‌نامه دهخدا

پوند. [ پ ُ ] (انگلیسی ، اِ) واحد پول بریتانیا. || واحد وزنی تقریباً معادل 453/6 گرم .

پیوند

لغت‌نامه دهخدا

پیوند. [ پ َ / پ ِ وَ ] (اِ) خویش و تبار. (برهان ). خویشاوند. قوم . نزدیک نسبی . خاندان . دوده . خویش نسبی . نسب . عشیرت . کس : بر و بوم و پیوند بگذاشتی فراوان به ره رنج برداشتی . فردوسی .

پیوند

لغت‌نامه دهخدا

پیوند. [ پ َ / پ ِ وَ ] (اِ) عمل فرو بردن پوست درختی در درخت دیگر یا وصل کردن شاخه و یا جزئی از شاخه ٔ درختی بدرخت دیگر تا درخت دوم بار دهد یا بار نیکوتر دهد و یا باری چون بار درخت نخستین دهد. وآن را انواع و اقسام است چون : پیوند اسکنه . پیون

پیوند

لغت‌نامه دهخدا

پیوند. [ پ َ وَ ] (اِخ ) ده کوچکی است از بخش شهریارشهرستان تهران دارای 20 تن سکنه . زمستان از ایل میش مست به این ده می آیند. از طریق رباطکریم و حصارساقی بدانجا ماشین میرود. (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1).

جست‌وجوی مشابه

وندا

لغت‌نامه دهخدا

وندا. [ وَ ] (اِ) به لغت ژند و پاژند، خواهش و خواسته . (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرا).

ونداامید

لغت‌نامه دهخدا

ونداامید. [ وَ دا اُ ] (اِخ ) ابن شهریار. از حکمرانان رویان رستمدار سلسله ٔ بادوسبان ملوک طبرستان (177-209 هَ .ق .).

ونداده

لغت‌نامه دهخدا

ونداده . [ وَ دِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان مرکزی بخش میمه ٔ شهرستان کاشان با 1500 تن سکنه . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3).

وندادهرمزد

لغت‌نامه دهخدا

وندادهرمزد. [ وَ هَُ م ُ ] (اِخ ) نام پسر الندا ابن قارن بن سوخرای یزدانی است که پیش از طایفه ٔ گاوباره درطبرستان ملک الجبال بودندی . (انجمن آرا) (آنندراج ).

وندانه

لغت‌نامه دهخدا

وندانه . [ وَ دا ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) (از: ون + دانه ) دانه ٔ ون .(فرهنگ فارسی معین ). ون را گویند که چتلاغوچ باشد، وبه عربی حبةالخضراء گویند. (از برهان ) (آنندراج ).

جست‌وجوی متن

آکادمیسین

فرهنگ سره

فرهنگ وند، هم وند فرهنگستان

انتگرالده

واژه‌های مصوب فرهنگستان

← انتگرال‌وند

wend

دیکشنری انگلیسی به فارسی

وند، پیمودن

آبونه

فرهنگ سره

همبست، هم وند

عضو

فرهنگ سره

هم وند، اندام

جست‌وجوی هم‌آغاز

وندا

لغت‌نامه دهخدا

وندا. [ وَ ] (اِ) به لغت ژند و پاژند، خواهش و خواسته . (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرا).

ونداامید

لغت‌نامه دهخدا

ونداامید. [ وَ دا اُ ] (اِخ ) ابن شهریار. از حکمرانان رویان رستمدار سلسله ٔ بادوسبان ملوک طبرستان (177-209 هَ .ق .).

ونداده

لغت‌نامه دهخدا

ونداده . [ وَ دِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان مرکزی بخش میمه ٔ شهرستان کاشان با 1500 تن سکنه . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3).

وندادهرمزد

لغت‌نامه دهخدا

وندادهرمزد. [ وَ هَُ م ُ ] (اِخ ) نام پسر الندا ابن قارن بن سوخرای یزدانی است که پیش از طایفه ٔ گاوباره درطبرستان ملک الجبال بودندی . (انجمن آرا) (آنندراج ).

وندانه

لغت‌نامه دهخدا

وندانه . [ وَ دا ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) (از: ون + دانه ) دانه ٔ ون .(فرهنگ فارسی معین ). ون را گویند که چتلاغوچ باشد، وبه عربی حبةالخضراء گویند. (از برهان ) (آنندراج ).

جست‌وجوی هم‌قافیه

داوند

لغت‌نامه دهخدا

داوند. [ وَ ] (اِخ ) دهی از دهستان بالا شهرستان نهاوند در 7هزارگزی جنوب شهر نهاوند و جنوب رودخانه ٔ گاماسیاب . سکنه 330 تن آب آن از چشمه . محصول آن غلات وکتیرا و لبنیات و شغل اهالی زراعت و گله داری و راه آنجا

داوند

لغت‌نامه دهخدا

داوند.[ وَ ] (اِخ ) دهی جزء دهستان گرم بخش ترک شهرستان میانه . در 21 هزارگزی شمال خاوری بخش و 14 هزارگزی شوسه ٔ خلخال به میانه . دارای 373 تن سکنه . آب آن از چشمه . محصول آنج

دباوند

لغت‌نامه دهخدا

دباوند. [ دُ وَ ] (اِخ ) صورتی است از کلمه ٔدنباوند (دماوند). نام ناحیتی و شهرکی و کوهی بشمال شرقی ری قدیم و طهران کنونی . دماوند : ضحاک را بگرفت و بند برنهاد و در کوه دباوند محبوس کرد.(فارسنامه ٔ ابن البلخی چ اروپا ص 36</spa

دبوا ریموند

لغت‌نامه دهخدا

دبوا ریموند. [ دُ بو آ م ُ ] (اِخ ) امیل . فیزیولوژیست آلمانی متولد به سال 1818 در برلین و متوفی به سال 1896 م .

کاروند

لغت‌نامه دهخدا

کاروند. [ وَ ] (اِ) نامی از نامهای ایرانی .

ترجمه مقاله