وچرگر

vačargar

معنی

قاضی؛ فتوی‌دهنده؛ مفتی؛ حاکم شرع: ◻︎ بوسه و نظرت حلال باشد باری / حجت دارم براین سخن ز وچرگر (زینبی: شاعران بی‌دیوان: ۴۹۴).

جست‌وجوی دقیق

وچرگر

لغت‌نامه دهخدا

وچرگر. [ وَ چ َ گ َ ] (ص مرکب ) مفتی . فتوی دهنده . || پیغمبر و رسول . (برهان ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء). [ مشتق از وزاره به معنی گداره و گر علامت فاعلی ] گذارش گر. و کلمه ٔ وزیر نیز معرب همین وچر است . (از یادداشت مرحوم دهخدا) : بوسه و نظرت حل

وچرگر

فرهنگ فارسی عمید

وچرگر

فرهنگ فارسی معین

( ~. گَ) (ص شغل .) مفتی ، حاکم شرع .

جست‌وجوی هم‌آوا

گورگیر

لغت‌نامه دهخدا

گورگیر. (اِخ ) دهی است از دهستان کربال بخش زرقان شهرستان شیراز واقع در 74000 گزی جنوب خاور زرقان و 7000 گزی راه فرعی بنداَمیر به خرامه . جلگه و معتدل مالاریایی است . سکنه ٔ آن 319</

گورگیر

لغت‌نامه دهخدا

گورگیر. (نف مرکب ) آنکه صید گور کند. (آنندراج ) : چو با گورگیران ندارند زوربه پای خود آیند گوران به گور. نظامی (از آنندراج ).گوری الحق دونده بود و جوان گورگیر از پسش چو شیر دوان .نظامی (هف

ورپر

لغت‌نامه دهخدا

ورپر. [ وَ پ َ ] (اِخ ) دهی از دهستان بهمئی سرحدی بخش کهکیلویه ٔ شهرستان بهبهان ، در 25 هزارگزی جنوب خاوری شوسه ٔ باغ ملک . سکنه ٔ آن 150 تن است . آب آن از رودخانه ٔ اعلا و چشمه تأمین می شود. محصول آنجا غلات

چورپور

لغت‌نامه دهخدا

چورپور. (اِ) به معنی چور است . (جهانگیری ). بمعنی چور باشد که تذرو است و او را خروس صحرائی گویند. (برهان ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء). رجوع به چور شود.

گورگور

لغت‌نامه دهخدا

گورگور. (اِ مرکب ) به معنی گوراگور است که زودزود و جلدجلد باشد. (برهان ) (آنندراج ). گوراگور و زودزود و به زودی . (ناظم الاطباء). رجوع به گوراگور شود. || نوعی از پرنده هم هست که آن را خرجل می گویند. (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).

جست‌وجوی متن

نظرت

لغت‌نامه دهخدا

نظرت . [ ن َ رَ ] (ع اِمص ) نظرة. نگاه کردن : بوسه و نظرت حلال باشد باری حجت دارم بر این سخن ز وچرگر. زینبی (یادداشت مؤلف ).تفاوت میان ملاحظت دوستان و نظرت دشمنان ظاهر است . (کلیله و دمنه ).

مفتی

لغت‌نامه دهخدا

مفتی . [ م ُ ] (ع ص ) وچرگر. (صحاح الفرس ). فتوی دهنده . (منتهی الارب ) (آنندراج ). فتوی دهنده و قاضی و وچرگر. (ناظم الاطباء). فقیهی که فتوی دهد و به پرسشهای شرعی که از او کنند جواب گوید. (از اقرب الموارد). آنکه فروع فقهی را مطابق استنباط خود بیان کند. فتوی دهنده و صاحب فتوی

بوسه

لغت‌نامه دهخدا

بوسه . [ س َ / س ِ ] (اِ مرکب ) مرکب از: بوس + ه (پسوند سازنده ٔ اسم ) قبله . ماچ . (حاشیه ٔ برهان چ معین ). عملی که حاصل می گردد از انطباق لبها به روی صورت یا دست کسی از روی محبت و یا احترام . و یا انطباق لبها به روی یک چیز مقدس و محترمی مان

گر

لغت‌نامه دهخدا

گر. [ گ َ ] (پسوند) مرادف گار باشد، همچون : آموزگار و آموزگر که از هر دو معنی فاعلیت مفهوم میگردد. (برهان ). استعمال این لفظ در چیزی کنند که جعل جاعل را تصرف در هیئت آن چیز باشد، چون : شمشیرگر و زرگر مجاز است ، زیرا که جعل و جاعل را در ذات زر و آهن هیچ وضع نیست از جواهر الحرو

درپیوند

بیشتر بدانید

وچرگر

vačargar

معنی

جست‌وجوی دقیق

وچرگر

لغت‌نامه دهخدا

وچرگر

فرهنگ فارسی عمید

وچرگر

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

گورگیر

لغت‌نامه دهخدا

گورگیر

لغت‌نامه دهخدا

ورپر

لغت‌نامه دهخدا

چورپور

لغت‌نامه دهخدا

گورگور

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

نظرت

لغت‌نامه دهخدا

مفتی

لغت‌نامه دهخدا

بوسه

لغت‌نامه دهخدا

گر

لغت‌نامه دهخدا