وکالةلغتنامه دهخداوکالة. [ وَ / وِ ل َ] (ع اِمص ) وکیلی . (منتهی الارب ). اسم است توکیل را به معنی تفویض و اعتماد. (اقرب الموارد) (کشاف اصطلاحات الفنون ). ج ، وکالات . (اقرب الموارد). || گاه وکالة بر حفظ اطلاق میشود از باب اطلاق اسم سبب برمسبب . (کشاف اصطلاحات
وکالةدیکشنری عربی به فارسینمايندگي , وکالت , گماشتگي , ماموريت , وساطت , پيشکاري , دفترنمايندگي , امتياز , حق انتخاب , ازاد کردن , حق راي دادن
حق الوکالةلغتنامه دهخداحق الوکالة. [ ح َق ْ قُل ْ وَ ل َ ] (ع اِ مرکب ) اجرت و مزد که در مقابل کار وکیل ، موکل او بدو دهد و مبلغ آن تابع قرارداد موکل و وکیل است و در صورت عدم قرارداد حق متعارف مناط است .
بالوکالةلغتنامه دهخدابالوکالة. [ بِل ْ وَ / وِ ل َ ] (ع ق مرکب ) (از: ب + ال + وکالت ) وکالةً. به وکالت . به نمایندگی . و رجوع به وکالت شود.