پاخارهلغتنامه دهخداپاخاره .[ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) سنگ و جز آن که شوخ پای بدان سترند. سنگ پا: قیشور؛ سنگ پاخاره . (بحر الجواهر).
چاخورهلغتنامه دهخداچاخوره . [ رَ / رِ ] (نف مرکب ) نقّاب ، حفّار. ج ، چاخورگان . رجوع به چاخو و چاخوئی شود.
پاخورهtake-allواژههای مصوب فرهنگستاننوعی بیماری قارچی که به ریشه و پاهنگ/ طوقۀ (crown) غلات حمله میکند و علاوه بر کاهش چشمگیر محصول، ممکن است موجب سیاهی ریشه یا کوتولگی (dwarf) یا سفیدخوشگی یا حتی مرگ گیاه میشود