۱. کفشکَن؛ درگاه خانه؛ پایین مجلس؛ صف نعال.
۲. (تصوف) درگاه خانه یا پایین مجلس که هرگاه کسی گناه یا تقصیری کند او را در آنجا به یک پا وامیدارند و او در آن حالت باید گوش چپ خود را به دست راست و گوش راست را به دست چپ بگیرد و روی یک پا بایستد تا وقتی که مرشد از تقصیر او بگذرد: ◻︎ آدم از فردوس و از بالای هفت / پایماچان از برای عذر رفت (مولوی: ۱۰۲).