پردخت شدنلغتنامه دهخداپردخت شدن . [ پ َ دَ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) تهی شدن . خالی شدن : چواز شاه پردخت شد تختگاه مبادا کلاه و مبادا سپاه . فردوسی .چو پردخت شد جایگاه نشست برفتند با زیج رومی بدست . فردوسی .ه
پردخت ماندنلغتنامه دهخداپردخت ماندن . [ پ َ دَ دَ ] (مص مرکب )(... از) خالی ماندن از. تهی ماندن از : نبشته چنین بد مگر بر سرت که پردخت ماند ز تو کشورت . فردوسی .کجا گفته بودش یکی پیش بین که پردخت ماند ز تو این زمین . <p class="aut
پردخت بودنلغتنامه دهخداپردخت بودن . [ پ َ دَ دَ ] (مص مرکب ) تهی بودن . خالی بودن : مبادا ز تو تخت پردخت و گاه همین نامور خسروانی کلاه .فردوسی .
پردخت گشتنلغتنامه دهخداپردخت گشتن . [ پ َ دَ گ َ ت َ ] (مص مرکب ) فارغ شدن : هر آنگه که پردخت گشتی ز کارز داد و دهش وز می و کارزار...فردوسی .
جای پردختلغتنامه دهخداجای پردخت . [ ی ِ پ َ دَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) جای پرداخت : بشیرین سخن گوش بگشایمش همانجای پردخت فرمایمش .(گرشاسب نامه ).رجوع به جای پرداختن شود.