پردرختلغتنامه دهخداپردرخت . [ پ ُ دِ رَ ] (ص مرکب ) بسیاردرخت . که درخت بسیار دارد. که درختان انبوه دارد : یکی بیشه پیش آمدش پردرخت نشستنگه مردم نیکبخت .فردوسی .
