پرستشلغتنامه دهخداپرستش . [ پ َ رَ ت ِ ] (اِمص ) اسم مصدر از پرستیدن . عبادت . نیایش . عبودیت . تَعَبﱡد. طاعت . نماز. ستایش : اگر بر پرستش فزایم رواست که از بخت وی کارمن گشت راست . فردوسی .اگر تاج ایران سپارد بمن پرستش کنم چون ب
پرستشفرهنگ فارسی معین(پَ رَ تِ) (اِمص .) 1 - ستایش ، نیایش . 2 - پرستاری ، خدمت . 3 - بیمارداری . 4 - عمل یا رفتاری که نشانة بندگی ، سرسپردگی یا ایمان است ؛ عبادت .
پرستیزلغتنامه دهخداپرستیز. [ پ ُ س ِ ] (ص مرکب ) پرخاشجوی . پر از پرخاش .پرخصومت . پرخشم . پرعناد. پرجنگ و ستیز : ابر بیدرفش افکند رستخیزازو جامه پرخون و جان پرستیز. دقیقی .گرامی خرامید با خشم تیزدل از کینه ٔ خستگان پرستیز. <
پرستیزفرهنگ فارسی عمید۱. پرخاشجو؛ پرجنگوجدال: ◻︎ تو شاداندل و مرگ چنگالتیز / نشسته چو شیر ژیان پرستیز (فردوسی۲: ۱۴۵۸).۲. پرکینه.
پرستش پلاسلغتنامه دهخداپرستش پلاس . [ پ َ رَت ِ پ َ ] (اِ مرکب ) جامه ٔ عبادت . (ولف ) : بدان خانه شد شاه یزدان پرست [ لهراسب ]فرود آمد آنجا و هیکل ببست ...بپوشید جامه ٔ پرستش پلاس خرد را بر این گونه باید سپاس . دقیقی .و ممکن است
جای پرستشلغتنامه دهخداجای پرستش . [ ی ِ پ َ رَ ت ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) پرستشگاه . معبد. محل عبادت و پرستش : بیامد بجای پرستش بشب بدادار دارنده بگشاد لب . فردوسی .سر هفته واگشت خسرو نوان بجای پرستش نماندش توان . <p class="
پرستشکدهلغتنامه دهخداپرستشکده . [ پ َ رَ ت ِ ک َ دَ / دِ] (اِ مرکب ) عبادتگاه . پرستشگاه . معبد : پرستشکده گشت از ایشان بهشت ببست اندرو دیو را زردهشت . دقیقی .و ولف این کلمه را پرستشکده با ذال منقوط آو
پرستشگرلغتنامه دهخداپرستشگر. [ پ َ رَ ت ِ گ َ ] (ص مرکب ) عابد. پرستنده . || خادم . چاکر. پرستنده : ترا صدهزاران پرستشگرندکه از وی [ ابن یامین ] در آن کار چابکترند.شمسی (یوسف و زلیخا).
پرستشگریلغتنامه دهخداپرستشگری . [ پ َ رَ ت ِ گ َ ] (حامص مرکب ) عبادت . حالت و چگونگی و عمل پرستشگر : هرچه بدهر آدمی است و پری نیست مگر بهر پرستشگری .ای به بطالت چو فرومایگان چند خوری نعمت حق رایگان . ؟ || خدمت <span class="hl"
پرستشگهلغتنامه دهخداپرستشگه . [ پ َرَ ت ِ گ َه ْ ] (اِ مرکب ) معبد. پرستشگاه . صومعه . جای عبادت . عبادتگاه . پرستشکده . عبادتخانه : پرستشگهی بس کنم زین جهان سپارم ترا آنچه دارم نهان . فردوسی .خود اندر پرستشگه آمد چو گردبزودی در آ
پرستش پلاسلغتنامه دهخداپرستش پلاس . [ پ َ رَت ِ پ َ ] (اِ مرکب ) جامه ٔ عبادت . (ولف ) : بدان خانه شد شاه یزدان پرست [ لهراسب ]فرود آمد آنجا و هیکل ببست ...بپوشید جامه ٔ پرستش پلاس خرد را بر این گونه باید سپاس . دقیقی .و ممکن است
پرستشکدهلغتنامه دهخداپرستشکده . [ پ َ رَ ت ِ ک َ دَ / دِ] (اِ مرکب ) عبادتگاه . پرستشگاه . معبد : پرستشکده گشت از ایشان بهشت ببست اندرو دیو را زردهشت . دقیقی .و ولف این کلمه را پرستشکده با ذال منقوط آو
پرستشگرلغتنامه دهخداپرستشگر. [ پ َ رَ ت ِ گ َ ] (ص مرکب ) عابد. پرستنده . || خادم . چاکر. پرستنده : ترا صدهزاران پرستشگرندکه از وی [ ابن یامین ] در آن کار چابکترند.شمسی (یوسف و زلیخا).
پرستشگریلغتنامه دهخداپرستشگری . [ پ َ رَ ت ِ گ َ ] (حامص مرکب ) عبادت . حالت و چگونگی و عمل پرستشگر : هرچه بدهر آدمی است و پری نیست مگر بهر پرستشگری .ای به بطالت چو فرومایگان چند خوری نعمت حق رایگان . ؟ || خدمت <span class="hl"
جای پرستشلغتنامه دهخداجای پرستش . [ ی ِ پ َ رَ ت ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) پرستشگاه . معبد. محل عبادت و پرستش : بیامد بجای پرستش بشب بدادار دارنده بگشاد لب . فردوسی .سر هفته واگشت خسرو نوان بجای پرستش نماندش توان . <p class="