پرستشگریلغتنامه دهخداپرستشگری . [ پ َ رَ ت ِ گ َ ] (حامص مرکب ) عبادت . حالت و چگونگی و عمل پرستشگر : هرچه بدهر آدمی است و پری نیست مگر بهر پرستشگری .ای به بطالت چو فرومایگان چند خوری نعمت حق رایگان . ؟ || خدمت <span class="hl"
پرستشگرلغتنامه دهخداپرستشگر. [ پ َ رَ ت ِ گ َ ] (ص مرکب ) عابد. پرستنده . || خادم . چاکر. پرستنده : ترا صدهزاران پرستشگرندکه از وی [ ابن یامین ] در آن کار چابکترند.شمسی (یوسف و زلیخا).
دانش پرستلغتنامه دهخدادانش پرست . [ ن ِ پ َ رَ ] (نف مرکب ) پرستنده ٔ دانش . که دل در دانش بندد. که علم معبود سازد : بپرسید کانجا که دارد نشست چنین گفت ملاح دانش پرست . اسدی .یکی گفت کای شاه دانش پرست پرستشگری در فلان غار هست .
طعنةلغتنامه دهخداطعنة. [ طَ ن َ ] (ع مص ) طعنه . یک بار نیزه زدن . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). طعنةٌ سلکی ؛ نیزه زدنی راست . (مهذب الاسماء). || عیب جوئی کردن . (غیاث اللغات ). || مجازاً، بیغاره . سرزنش . ملامت . گواژه . (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوانی ). زخم . (صراح ). فسوس . (ناظم الاطباء). تفش .
جستنلغتنامه دهخداجستن . [ ج َ ت َ ] (مص ) رها شدن . (برهان ) (شرفنامه ٔ منیری ) (آنندراج ). رهائی یافتن . رَستن . (ناظم الاطباء). خلاص شدن : ز بددست ضحاک تازی ببست به مردی ز چنگ زمانه بجست . فردوسی .که جستی سلامت ز کام نهنگ بگا
