پرستندگیلغتنامه دهخداپرستندگی . [ پ َ رَ ت َ دَ / دِ ] (حامص ) عبادت . عبودیت . || خدمت . خادمی . خدمتکاری : نباید ز شاهان پرستندگی نجوید کس از تاجور بندگی .فردوسی .
پرستندهلغتنامه دهخداپرستنده .[ پ َ رَ ت َ دَ / دِ ] (نف ) پرستار. بنده . عبد. برده . چاکر. خادم . غلام . نوکر. خدمتکار. قَین . وصیف : عبدالرحمن [ بن مسلم ] گفت برادرم قتیبة از این نیندیشد اگر من پرستنده ای از آن خویش بفرستم ایشان بجهان ان
پرستندهفرهنگ فارسی عمید۱. پرستش‌کننده؛ عبادت‌کننده؛ بندگی‌کننده.۲. [قدیمی] بنده؛ غلام.۳. [قدیمی] خدمتکار.۴. [قدیمی] دوست‌دارنده.
پرستندهفرهنگ فارسی معین(پَ رَ تَ دِ) (ص فا.) 1 - نوکر، خدمتکار. 2 - زن خدمتکار. 3 - عبادت کننده . 4 - ستاینده .
یزدان پرستندهلغتنامه دهخدایزدان پرستنده .[ ی َ پ َ رَ ت َ دَ / دِ ] (نف مرکب ) یزدان پرست . خداپرست . پرستش کننده ٔ خدا. (یادداشت مؤلف ) : منم گفت یزدان پرستنده شاه مرا ایزد پاک داد این کلاه . فردوسی .و رج
پایکاریلغتنامه دهخداپایکاری . (حامص مرکب ) خدمتکاری . پرستندگی . پادوی . شاگردی خدمت : و بسیار سخن رفت در معنی وزارت و تن درنمیداد [ احمدبن عبدالصمد ] و گفت بنده غریب است میان این قوم و رسم این خدمت نمی شناسد وی را همین شاگردی و پایکاری صوابتر. (تاریخ بیهقی ).بد از طو
افکندهلغتنامه دهخداافکنده . [ اَ ک َ دَ / دِ ] (ن مف ) نعت مفعولی از افکندن . انداخته شده . افتاده . (یادداشت مؤلف ). ساقطشده . انداخته شده . (ناظم الاطباء) : چنان بد که آن دختر نیکبخت یکی سیب افکنده باد از درخت . <p class="
تاجورلغتنامه دهخداتاجور. [ تاج ْ وَ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) این کلمه از تاج (معرب تاگ ) است با مزید مؤخر «ور». بزبان ارمنی تاگاور (تاجور). کنایه از پادشاه . (آنندراج ). شهریار. تاجدار. مَلِک . سلطان . صاحب تاج . تاج گذارده . شاه . بزرگ . معمم . مکلل . مکلله : از این
