پرفریب

porfarib

معنی

پرمکر؛ پرحیله؛ بسیار حیله‌گر: ◻︎ بدان ای جهان‌دیدهٴ پرفریب / به هر کاردیده فرازونشیب (فردوسی: ۴/۷۹).

جست‌وجوی دقیق

پرفریب

لغت‌نامه دهخدا

پرفریب . [ پ ُ ف َ / ف ِ ] (ص مرکب ) پرعشوه . سخت مکار. سخت حیله گر : بدو گفت کای ریمن پرفریب مگر زین فرازی ببینی نشیب . فردوسی .بدانگه که گرسیوز پرفریب گران کرد بر زین دوال رک

پرفریب

فرهنگ فارسی عمید

پرمکر؛ پرحیله؛ بسیار حیله‌گر: ◻︎ بدان ای جهان‌دیدهٴ پرفریب / به هر کاردیده فرازونشیب (فردوسی: ۴/۷۹).

جست‌وجوی متن

پرکیمیا

فرهنگ فارسی عمید

پرمکر؛ پرحیله؛ پرفریب.

پرمکر

فرهنگ فارسی عمید

۱. پرحیله؛ پرفریب.۲. پرچاره.

پرعشوه

لغت‌نامه دهخدا

پرعشوه . [ پ ُ ع ِ وَ / وِ ] (ص مرکب ) که بسیار فریبندگی و تسویف آرد. پرفریب . بسیار فریبنده .

پرکیمیا

لغت‌نامه دهخدا

پرکیمیا. [ پ ُ ] (ص مرکب ) پرحیله . پرتزویر. پرفریب : چنین گفت کاین شوم پرکیمیاچنین چیره شد بر سپاه نیا.فردوسی .

پرافسون

لغت‌نامه دهخدا

پرافسون . [ پ ُ اَ ] (ص مرکب ) پرفریب . پردستان : همی گفت و مژگان پر از آب کردپرافسون دل و لب پر از باد سرد.فردوسی .

ترجمه مقاله