پروازه

parvāze

معنی

۱. توشه و طعامی که در سفر یا گردش و شکار با خود بردارند: ◻︎ جانا چه توان کرد که اندر ره عشقت / الا جگر سوخته پروازۀ ما نیست (؟: مجمع‌الفرس: پروازه).
۲. آتشی که پیش پای عروس و داماد بیفروزند.
۳. زرورق و ریزه‌های زر که در شب عروسی بر سر عروس و داماد نثار کنند.

جست‌وجوی دقیق

پروازه

لغت‌نامه دهخدا

پروازه . [ پ َرْ زَ /زِ ] (اِ) توشه و طعامی را گویند که در سیر و شکار و سفر همراه بردارند و یا از دنبال بیاورند. خوردنی بود که از پس کسی برند. (لغت فرس اسدی ) : ای زن او روسپی این شهر را دروازه نیست نه به هر شه

پروازه

فرهنگ فارسی عمید

۱. توشه و طعامی که در سفر یا گردش و شکار با خود بردارند: ◻︎ جانا چه توان کرد که اندر ره عشقت / الا جگر سوخته پروازۀ ما نیست (؟: مجمع‌الفرس: پروازه).۲. آتشی که پیش پای عروس و داماد بیفروزند.۳. زرورق و ریزه‌های زر که در شب عروسی بر سر عروس و داماد نثار کنند.

پروازه

فرهنگ فارسی معین

(پَ زِ) (اِ.) 1 - توشه و طعامی که در سفر یا شکار همراه خود برند. 2 - آتشی که ایرانیان در شب عروسی پیش پای عروس و داماد بیفروزند. 3 - ریزه های زرورق یا هر چیز زر مانندی که در عروسی روی سر عروس و داماد می ریزند. 4 - عیش و خرمی .

پروازه

واژه‌نامه آزاد

طعامی که در سفر یا گردش یا شکار با خود بر دارند. آتشی که پیش پایعروسو داماد روشن کنند، به معنی زرورق هم گفته می شود.

جست‌وجوی هم‌آوا

رواجع

لغت‌نامه دهخدا

رواجع. [ رَ ج ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ راجع. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد). رجوع به راجع شود.

گریوازه

لغت‌نامه دهخدا

گریوازه . [ گ ِ ری زَ / زِ ] (اِ مرکب ) هار که مروارید ولعل امثال آن باشد که برشته کشیده باشند. (برهان ). چیزی که مرتب چیده شده باشد عموماً و جواهر چیده شده خصوصاً. (شعوری ج 2 ص 314

رواجه

دیکشنری فارسی به انگلیسی

hearsay

پروازه گر

لغت‌نامه دهخدا

پروازه گر. [ پ َرْ زَ / زِ گ َ ] (ص مرکب ) رجوع به پروازه شود.

پروازه گر

فرهنگ فارسی عمید

کسی که زرورق می‌سازد؛ زرورق‌ساز.

جست‌وجوی مشابه

پروازه گر

لغت‌نامه دهخدا

پروازه گر. [ پ َرْ زَ / زِ گ َ ] (ص مرکب ) رجوع به پروازه شود.

پروازه گر

فرهنگ فارسی عمید

کسی که زرورق می‌سازد؛ زرورق‌ساز.

پروازه ٔ گوش

لغت‌نامه دهخدا

پروازه ٔ گوش . [ پ َرْ زَ / زِ ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) لاله ٔ گوش .

جست‌وجوی متن

لاله ٔ گوش

لغت‌نامه دهخدا

لاله ٔ گوش . [ ل َ / ل ِ ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) پروازه ٔگوش . صدف گوش . درون حلقه ٔ بیرونی گوش . لالکا. لاله .

بروازه

لغت‌نامه دهخدا

بروازه . [ ب َرْ زَ / زِ ] (اِ) آتشی را گویند که پیش پیش عروس افروزند. (برهان ) (آنندراج ). آتشی که پیش عروس افروزند.(شرفنامه ٔ منیری ). || خوردنی و طعامی که از عقب سر جمعی که به سیر رفته باشند برند. (برهان ) (آنندراج ). خوردنیی که پس از رفتن

تماشاگاه

لغت‌نامه دهخدا

تماشاگاه . [ ت َ ] (اِ مرکب ) تماشاکده . (آنندراج ) (ناظم الاطباء). جای تماشا. منظر. (حاشیه ٔ برهان چ معین ). تماشاگه . گردشگاه : پروازه ، خورشی بود که در پی قومی برند به تماشاگاه . (فرهنگ اسدی نخجوانی ، یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : و این شداد به مقامی

روسپی

لغت‌نامه دهخدا

روسپی . (ص ) در پهلوی رسپیک . (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). تلفظ قدیم رُسپی . (از فرهنگ فارسی معین ). زن فاحشه و بدکاره . (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) (از فرهنگ فارسی معین ). زن قحبه .(از ناظم الاطباء) (غیاث اللغات ) (از شرفنامه ٔ منیری ). زنجه . (شرفنامه ٔ منیری ). جنده . زان

درمنه

لغت‌نامه دهخدا

درمنه . [ دَ م َ ن َ / ن ِ / دَ / دِرَ ن َ / ن ِ ] (اِ) نوعی از گیاه دوائی . (غیاث ) گیاهی است که اسبان را چرانند. (شرفنامه ٔ منیری ). اسم ف

جست‌وجوی هم‌آغاز

پروازه گر

لغت‌نامه دهخدا

پروازه گر. [ پ َرْ زَ / زِ گ َ ] (ص مرکب ) رجوع به پروازه شود.

پروازه گر

فرهنگ فارسی عمید

کسی که زرورق می‌سازد؛ زرورق‌ساز.

پروازه ٔ گوش

لغت‌نامه دهخدا

پروازه ٔ گوش . [ پ َرْ زَ / زِ ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) لاله ٔ گوش .

درپیوند

بیشتر بدانید

پروازه

parvāze

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

واژه‌نامه آزاد

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری فارسی به انگلیسی

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا