ترجمه مقاله

پرگر

pargar

طوق؛ طوق زرین و مرصعی که در قدیم پادشاهان بر گردن خود می‌کرده‌اند: ◻︎ عدو را بهره از تو غلّ و پاوند / ولی را بهره از تو باغ و پرگر (دقیقی: ۱۰۲).

پرگر

لغت‌نامه دهخدا

پرگر. [ پ َ گ َ ] (اِ)طوق . (فرهنگ اسدی نخجوانی ). طوق مرصع و زرین بود که بر گردن و یاره کنند. (فرهنگ اسدی نسخه ٔ چ تهران ). طوق زرین باشد و از پرگار مشتق است . (صحاح الفرس ). با گاف فارسی طوق مرصعی بوده که ملوک پیشین در گردن میکرده اند و گاه بر گردن اسب می انداخته اند. (برها

چرگر

لغت‌نامه دهخدا

چرگر. [ چ َ گ َ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) سرودگوی بود. (فرهنگ اسدی ). مغنی و خنیاگر باشد. (برهان ) . مغنی و خنیاگر را نامند. (جهانگیری ). مؤلف انجمن آرا نویسد: «سروری کاشانی بمعنی مغنی ، یعنی مطرب نوشته است ... و در باب مفتی و مغنی تصحیف خوانی شده است و معنی درستی بدست نیامده است

پرگرینوس

لغت‌نامه دهخدا

پرگرینوس . [ پ ِ رِ ] (اِخ ) یکی از حکمای کلبی یونان قدیم در مائه ٔ دوم میلادی . مولد وی در جوار لاپسکی . او سفری به فلسطین شد و دین ترسا پذیرفت و سپس آن دین را ترک گفت و بزمره ٔ حکمای کلبی پیوست و به روما و آطنه رفت . افکار و اطوار غریبه ٔ او جلب انظار مردم کرد و در یکی از ب

پاوند

لغت‌نامه دهخدا

پاوند. [ وَ ] (اِ مرکب ) بندی که بر پای نهند. بندی باشد که در پای گناهکاران و مجرمان گذارند. (برهان ). مطلق بندی که بر پای گناهکاران نهند و پابند مغیر آن است نه لغتی در آن . (رشیدی ). پابند. کند. کنده . زنجیر. زاولانه : ایزد ما را و شما را نگاهدارد از غلها و باوندهای جهل و نا

دوشاب

لغت‌نامه دهخدا

دوشاب . (اِ مرکب ) شیره ٔ انگور. (ناظم الاطباء). دبس . (بحر الجواهر) (دهار) (نصاب ). شیره ٔ انگور و بعضی گفته اند که شیره ٔ انگور که آن را یک دو روز نگاهدارند تا ترش شود و به همین سبب آن را دوشاب گویند که آب انگور است و شب بر آن گذشته . (آنندراج ) (غیاث ). || قسمی شیره که از

پرگرینوس

لغت‌نامه دهخدا

پرگرینوس . [ پ ِ رِ ] (اِخ ) یکی از حکمای کلبی یونان قدیم در مائه ٔ دوم میلادی . مولد وی در جوار لاپسکی . او سفری به فلسطین شد و دین ترسا پذیرفت و سپس آن دین را ترک گفت و بزمره ٔ حکمای کلبی پیوست و به روما و آطنه رفت . افکار و اطوار غریبه ٔ او جلب انظار مردم کرد و در یکی از ب

ترجمه مقاله