شیرانهلغتنامه دهخداشیرانه . [ ن َ / ن ِ ] (ص نسبی ، ق مرکب ) مانند شیر. چون شیر. بسان شیر. با شجاعت و بیباکی چون شیر : ور بخرگه بگذرد بیگانه روحمله بیند از سگان شیرانه او. مولوی .|| شجاعانه . با دلیر
شیرانهلغتنامه دهخداشیرانه . [ ن َ / ن ِ ] (ص نسبی ) منسوب به شیر خوراکی . || (اِ) چوبی که بدان دوغ را برانند تا مسکه برآید. (ناظم الاطباء). || ریحان است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ).
شیرونهلغتنامه دهخداشیرونه . [ ن َ / ن ِ ] (اِ) سعفه وجوششی که بر اندام و روی کودکان برآید. (ناظم الاطباء) (از برهان ) (از آنندراج ). به معنی شیرینک است . (فرهنگ جهانگیری ). شیرینه . شیرینک . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به شیرینه و شیرینک شود. || بیماری سر و دماغ
سرانهلغتنامه دهخداسرانه . [ س َ ن َ / ن ِ ] (ص نسبی ، اِ مرکب ) نوعی از باج که ازرعایا سر هر فرد گیرند. آنچه علاوه از باج و خراج ازرعیت گیرند. (آنندراج ) (ناظم الاطباء). جبایتی که ازهر تن مردم شهری و غیر آن سلطان ستاند : گرفته ز آب
