پسندندگیلغتنامه دهخداپسندندگی . [ پ َ س َ دَ دَ / دِ ] (حامص ) حالت و چگونگی پسندنده . || عمل پسندنده .
پسندندگیلغتنامه دهخداپسندندگی . [ پ َ س َ دَ دَ / دِ ] (حامص ) حالت و چگونگی پسندنده . || عمل پسندنده .
دژپسندلغتنامه دهخدادژپسند. [ دُ پ َ س َ ] (نف مرکب ) دژپسندنده . بدپسند. مشکل پسند. دیرپسند. دشوارپسند. پسندنده ٔ چیز بد. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). کسی که امری مکروه و سخت را پسندد. بدپسند و مشکل پسند. (انجمن آرا) (آنندراج ) : مگر دژخیم ویسه دژپسند است . <p clas
پسندلغتنامه دهخداپسند. [ پ َ س َ ] (ن مف مرخم ) مخفف پسندیده . مقبول . پذیرفته . قبول کرده . (برهان قاطع). خوش آمد. مطبوع . مرضی ّ. خوش آیند : پسند بزرگان فرّخ نژادندارد جهان چون تو شاهی بیاد. فردوسی .پسند من آن است کو را پسند.
