پشت ماهی

poštmāhi

معنی

۱. ویژگی هر جسمی که پشت آن کشیده و برآمده شبیه پشت ماهی باشد.
۲. ویژگی خیابان یا کوچه که میانۀ آن را اندکی از کناره‌هایش بلندتر کنند که آب در وسط آن جمع نشود.

جست‌وجوی دقیق

پشت ماهی

لغت‌نامه دهخدا

پشت ماهی . [ پ ُ ] (ص مرکب ) تسطیحی بطول که میان آن برجسته تر از دو طرف باشد. تسطیحی بصورت ِ پشت ماهی . خرپشته (خلاف مسطح ). || (اِ مرکب ) کنایه از شب است که بعربی لیل خوانند. (برهان قاطع) : سوادی که در وی سیاهی نبودوگر بود جز پشت ماهی نبود.<br

پشت ماهی

فرهنگ فارسی عمید

۱. ویژگی هر جسمی که پشت آن کشیده و برآمده شبیه پشت ماهی باشد.۲. ویژگی خیابان یا کوچه که میانۀ آن را اندکی از کناره‌هایش بلندتر کنند که آب در وسط آن جمع نشود.

پشت ماهی

فرهنگ فارسی معین

( ~.) (ص مر.) هر جسم پشت برآمده مانند ماهی .

جست‌وجوی هم‌آوا

سد پرتاب

blocked shot, block 8

واژه‌های مصوب فرهنگستان

در بسکتبال، منحرف کردن توپ پرتاب‌شده در مسیرش به سمت سبد، پیش از طی کردن قوس فرودین، به‌طوری‌که از گل جلوگیری شود

گشت ارزیابی

site inspection

واژه‌های مصوب فرهنگستان

گشتی که قبل از برگزاری مناسبت‌ها و رویدادهای گوناگون برای ارزیابی امکانات و تسهیلات یک مقصد و تطابق آن با نیازها و اولویت‌های افراد و مؤسسات ذی‌ربط برگزار می‌شود

پیشت،پیشت پیشت

گویش تهرانی

صدای راندن گربه

پست پست

لغت‌نامه دهخدا

پست پست . [ پ َ پ َ ] (ق مرکب ) نرم نرمک . آهسته آهسته :عشق میگوید بگوشم پست پست صید بودن بهتر از صیادی است .مولوی .

پست شد

دیکشنری فارسی به عربی

استخذى (استخذأ)

جست‌وجوی متن

گرده ماهی

فرهنگ فارسی عمید

۱. آنچه پشت و پهلویش پخ و مانند پشت ماهی باشد.۲. سرعت‌گیر.

گاو زمین

فرهنگ فارسی معین

(وِ زَ)(اِمر.) گاوی که طبق افسانه ها در زیر زمین است و زمین روی شاخ این گاو قراردارد و خود گاو بر پشت ماهی ایستاده است .

گاوو ماهی

لغت‌نامه دهخدا

گاوو ماهی . [ وُ ] (اِخ ) مقصود گاوی است که گویند زمین را بشاخها داشته و پای آن بر پشت ماهی است .- تا گاو و ماهی ؛ تا دورترین جای از زیرزمین . رجوع به گاو ماهی شود.

سمکیان

لغت‌نامه دهخدا

سمکیان . [ س َ م َ ] (اِ مرکب ) کنایه از اهل زمین چرا که زمین نزد اهل منقول بر پشت گاو است و گاو بر پشت ماهی . (غیاث ) (آنندراج ).

ماهی پشت گردانیدن

لغت‌نامه دهخدا

ماهی پشت گردانیدن . [ پ ُ گ َ دَ ] (مص مرکب ) به شکل پشت ماهی درآوردن : هرچه جنگل بود تبرداران از درختان سطبر عالی خالی کردند و ریگ از جاهای دوردست آورده تا ماهی پشت گردانیدند. (عالم آرای عباسی ). و رجوع به ماهی پشت شود.

جست‌وجوی هم‌آغاز

پشت

لغت‌نامه دهخدا

پشت . [ پ ُ ] (اِ) قسمت خلفی تن از کمر به بالا. ظهر.اَزْر. قرا. قری . قَروان و قَرَوان . حاذ. مطا. قصب .سَراة. قَرقَر. قِرقری ّ. (منتهی الارب ) : پشت خوهل سر تویل و روی بر کردار قیر ساق چون سوهان و دندان بر مثال دستره . غو

پشت

لغت‌نامه دهخدا

پشت . [ پ ُ ] (اِخ ) نام قصبه ای از ولایت بادغیس در خراسان [ بین سیستان و غزنین و هرات ] . (نزهةالقلوب ص 153) (برهان قاطع). مؤلف حبیب السیر گوید: قریه ٔ پشت داخل قرای ولایت غرجستان است و به کوه زاغ اتصال دارد. (جزء <span class="hl" dir="ltr"

پشت

لغت‌نامه دهخدا

پشت . [ پ ُ ] (اِخ ) یاقوت گوید: بشت شهری است در نواحی نیشابور مشتمل بر دویست و بیست و شش قریه وگویند معرب پشت است بفارسی چه آن مانند پشت است برای نیشابور. (معجم البلدان از علامه ٔ قزوینی در حواشی چهارمقاله ص 124 و نیز رجوع به لفظ پشت در برها

پشت

فرهنگ فارسی عمید

۱. بیرون چیزی و بالای چیزی.۲. عقب؛ دنبال.۳. یک روی کاغذ یا سند که نوشته نشده باشد.۴. قسمت عقب تن انسان از شانه تا کمر.۵. بالای دوش حیوان از نزدیکی گردن تا دُم.۶. یار؛ یاور؛ پناه.&lang; پشت ‌پا: [مقابلِ کف پا]۱. عقب پا؛ پس پا.۲. روی پا.۳. (ورزش) د

پشت

back 3

واژه‌های مصوب فرهنگستان

رویۀ خارجی کمان که کمان‌گیر در هنگام تیراندازی آن را نمی‌بیند متـ . پشت کمان back of bow

جست‌وجوی هم‌قافیه

درازپشت

لغت‌نامه دهخدا

درازپشت . [ دِ پ ُ ] (ص مرکب ) که پشت طویل دارد. أطنب . حَبَرکی . سِناب . (منتهی الارب ) : مردی بود کوتاه به لون اسمر و نیکو و شیرین ... و درازپشت و کوتاه ساق و فصیح اندر لفظ. (مجمل التواریخ و القصص ). شَجَوجی ̍ و شَجَوجاء؛ درازپشت کوتاه پای . (منتهی

دره پشت

لغت‌نامه دهخدا

دره پشت . [ دَرْ رَ پ ُ ] (اِخ ) دهی است از دهستان سنگر کهدمات بخش مرکزی شهرستان رشت . واقع در 128هزارگزی جنوب خاوری رشت و 3هزارگزی باختر راه شوسه ٔ رشت به امام زاده هاشم ،با 237</s

دژنپشت

لغت‌نامه دهخدا

دژنپشت . [ دِ ن ِ پ ِ ] (اِخ ) دژنوشت ، به معنی قلعه ٔ نوشته ها و اسناد. محلی در استخر فارس که اسناد مهم دولتی را (طبق روایات ، اوستا نیز از آن جمله بود) در آن نگاهداری میکردند. ابن البلخی در فارسنامه (صص 49-50</spa

دوتاپشت

لغت‌نامه دهخدا

دوتاپشت . [ دُ پ ُ ] (ص مرکب ) قد خمیده . پشت دوتاشده . که قامتی دوتو و خمیده دارد. دارای قد و بالای دوتاه و خمیده : فلک هم دوتاپشت پیری است کاو راعصا جز خط استوایی نیابی . خاقانی .نه بس شیرین شد این تلخ دوتاپشت <b

پولادپشت

لغت‌نامه دهخدا

پولادپشت . [ پ ُ ] (ص مرکب ) که پشتی چون پولاد ضخم و قوی دارد : بدین گونه آن مرد پولادپشت بسی مرد لشکرشکن را بکشت .نظامی .

درپیوند

بیشتر بدانید

پشت ماهی

poštmāhi

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

گویش تهرانی

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری فارسی به عربی

جست‌وجوی متن

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا